Herkesin bir umudu vardır
Bir acısı, bir yalnızlığı, bir hüznü
Çünkü herkesin bir gideni vardır
İçinden bir türlü uğurlayamadığı.
T. Uyar
Bizi düşmanın attığı taş değil, dostun attığı gül yaralar
Hallac-ı Mansur, cezbe ve sekir halinde söylediği ve mazur bulunduğu Ene’l-Hak cümlesi yüzünden idama mahkûm edilir. Onu asılacağı meydana getirdiklerinde etrafta mahşerî bir kalabalık vardır. Hallac-ı Mansur darağacını görünce güler ve kalabalık arasında gördüğü dostu Şibli’den seccade isteyerek iki rek’at namaz kılar. Ardından şöyle duâ eder: “Allah ım burada senin dinin uğruna gayrete düşüp beni öldürmek için toplananların suçlarını affet.”
Bu esnada kalabalık içinden özellikle düşmanları, fırsat bu fırsat diye Hallac-ı Mansur’a taşlar atarlar. Hallac-ı Mansur bunlara ah bile demez hatta tebessüm eder, ama dostu Şibli ağlayarak kırmızı bir gül atınca Hallac-ı Mansur inler ve şöyle der: “Taş atanlar avam takımı, bilmiyorlar, halden anlamazlar. Onların taşı bizi incitmez ama halden anlayan bir dostun attığı gül bile bizi incitti, canımızı acıtır.”
elinde valizin
içinden sızan ki birkaç başı boş şiir kokusu
gözlerin dolu dolu görmek de varmış seni sakın ağlama
şu elvedayı çığrından çıkarmadan
git...
Tuncer Canseven
Zaman saatler içinden yürüdüğünde, Keşkeler bir ucundan tutar elini... Aşk diğer ucundan tutar, Ve yüreğin sökülür. Sen sökersin o karışır, O söker sen karışırsın. Giremezsin düğümlerden içeri Bir yorgunluk bırakır sende »
Büyümek denir adına..
Benliğini içeri çekersin, saklarsın yaralı kalbini, gözyaşını içine akıtırsın. Perde üstüne perde çekersin kimsesiz odanın penceresine. Perde üstüne perde çekersin çocuksu düşlerine, aykırılığına, içinden konuşmalarına. Büyümek dedikleri aslında, bu korkunç boşlukta hep üşümektir…
Murathan Mungan
Bugün kütüphaneden KARDEŞİM adlı kitabı aldım ve içinden daha önce okuyan kişinin yazdığı bir not buldum "Merhaba bu yazıyı okuyan arkadaşım ilk önce kardeşin varmı ? bunu sormak istiyorum.İnşallah kardeşin vardır çünkü yazdıklarımı anlayamazsın...Benim bir tane kardeşim var ve ben onun ablasıyım onu o kadar cok seviyorumki anlatamam.Sadece kardeşimi herkesten cok sevdiğimi herkesin bilmesini istiyorum onun incinmesi canımı yakıyor o üzülünce cok üzülüyorum.O korkunca cesaretleniyorum cünkü benim korktuğumu anlarsa daha cok korkar.onu savunuyorum .onun düşüncelerini herkesin anlaması için çabalıyorum.Anlayacağın kardeşim için yaptığım ve yapacağım cok sey var.Bazen aşk ne diyorum karşı cinsime bu kadar bağlanıp ayrılınca üzülüyoruz ya ben üzülmüyorum..Benim bir tane aşkım var ve o hayata gözlerini açtığında ablasıyım ben..Abla olmayı seviyorum,kardeşimi seviyorum ve sende kardeşini sev...." benim için cok güzel bir yazıydı cok.........