Usul usul sevdiğiniz bir insan,
yanınızda olsa da olmasa da içinizden çıkmıyor.
Sayfa 21Kitabı okudu
“Mahkemede, suçlu sandalyesinde, bilerek ya da işledikleri suçu bilmek zahmetine katlanacak kadar dahi düşünmediklerinden bilmeyerek, eziyet eden, hor gören, aşağılayan, ihmal eden, aldırmayan, unutan, kötüleyen, alay eden, (…) değer vermeyen, kalbi temiz olmayan, (…) her zavallıdan daima bir rütbe, bir kademe, bir sınıf yukarıda olanlar, (…) her zaman ve her yerde her sınıftan ve her ideolojiden ve her düşüncede insanlar arasında daima ön safa geçerek aslan payını kendine ayıranlar ve ayırır ayırmaz insanlarla aralarına aşılmaz duvarlar örenler, (…) insanları insanlardan ayıranlar, arkadaşlık dostluk sevgi ile uzatacakları sıcak bir elleri olmayanlar, yani elsiz gözsüz akılsız kalpsiz ve kansız gerçek sakatlar yani onlar onlar onlar… karşımıza oturacaklar (…) Ve biz onlara diyeceğiz ki, hesaplaşma günü geldi. Şimdiye kadar yalnız din kitaplarında yargılandınız. Biz fakirler, zavallılar, yarım yamalaklar, bu kitapları okuyup teselli bulurken içinizden güldünüz.”
Anlamadım! Ne dediniz? Fikret büyük şair değil miydi?
Fikret karanlıklar içinde içinde bir nur görüp halkı o nura doğru götürmeye çalışırken sizler nerelerde idiniz?
Niçin içinizden kimse onun gibi feryat etmedi? Ben Fikret’e yetişemedim, onun sohbetlerinden yararlanamadım. Kendimi bedbaht sayarım.
Fakat onun bütün eserlerini okudum. Birçoğu ezberimdedir.
O hem büyük şair, hem de büyük insandır.”
Efendiler!Zaten parmakla gösterilecek kadar az olan büyük adamlarımızı küçültmeye kalkışmayalım M.Kemal ATATÜRK (Giriş Cümlesi)
"Tamam, durun!" Keating dörtlüye seslendi. "Başlangıçta Bay Pitts ve Bay Overstreet'in diğerlerinden farklı adım attığını fark etmişsinizdir. Pitts çok uzun, Knox da çok kısa adımlar atıyordu; ama çok geçmeden bir uyum yakaladılar. Bizim teşvikimiz de bunu daha belirgin hale getirdi." dedi.
"Bu deneyin amacı dikkatleri Pitts'e ya da Overstreet'e çekmek değildi. Ben başkalarının varlığının söz konusu olduğu bir durumda, kendi sesimizi duymanın ve kendi inançlarımızı korumanın ne kadar zor olduğunu göstermek istedim. Eğer içinizden biri, farklı bir tempoda yürüyebileceğini düşünüyorsa, kendisine neden el vurduğunu sorsun. Çocuklar, hepimizin içinde kabul görme ihtiyacı vardır; ama kendinize özgü olan şeylere, sizi farklı kılan özelliklere de inanmalısınız. Bu aptalca ya da pek popüler olmayan bir şey olsa da. Frost'un dediği gibi 'Ormanda yol ikiye ayrılıyordu, ben az geçilen yolu seçtim. Farkı da bu yarattı.'"
Sayfa 92Kitabı okudu
" ... Sizce içinizden biri yolculuğa çıkarsa yolda ona lazım olacak erzağı almaz mı?
- Tabii ki alır.
- Kıyamet yolunun yolculuğu düşündüğünüzden daha uzundur. O yolda işinize yarayacak olanı alın.
- işimize yarayacak olan nedir?
- Önemli işlerinizi yapmak için Allah'ın evini ziyarete gelin. Hesap günü için sıcak yakıcı günlerde oruç tutun. Karanlık gecelerdeki kabir korkusu için iki rekat namaz kılın. Büyük gün için hak sözü söyleyin, batıl sözden kaçının. O günün zorluklarından kurtulmak ümidiyle mallarınızdan bağışta bulunun. Dünyayı ikiye ayırın, ilk yarısını helal rızık aramaya, diğer yarısını öteki dünyaya ayırın. Üçüncüsü size zarar verir, fayda vermez; onu bırakın. Servetinizi ikiye ayırın, ilk yarısını ailenizin geçimine harcayın, ikinci yarısını öte dünyanız için gönderin. Üçüncüsü size fayda vermez, zarar verir; onu bırakın."
Sayfa 153
