-Ben suskun kaldım.
-Hiç konuşmuyorsun,kederli bir halin ,var dedi annem.
Oysa yüregimde cenneti taşıyordum.
Bütün hayatım boyunca unutamayacağım bir akşamdı.
Bütün hayatım boyunca!
Acaba başını kopardıkları insanın bir aklı, hayata bağlanacak bir zekâsı olduğunu, içinde ölümü kabullenmeyen bir ruh taşıdığını hiç mi düşünmediler?
Sayfa 92Kitabı okudu
"İnsanların hepsi, süresi belirsiz bir ertelemeyle idama mahkûmdur."
Sayfa 86Kitabı okudu
İnsanlarin hepsi belirsiz bir süre içinde ertelenen ölüm cezasına mahkumdurlar
Geride bir anne,bir kadın ve bir çocuk bırakıyorum.
işte yaşamın yakından görünüşü
Bütün insanlar günü beliraiz bir idama mahkûmdur...
"İyi" dedi "altı hafta içinde bununda işini görürler"
Bu geniş ve aydınlık pencereler bu parlak güneş bu berrak gökyüzü bu güzel çiçek hepside kefen renginde soluk beyaza bürünmüştü. Bu adamları, kadınları, yoluma çıkan çocukları hayalet zannediyordum
Bem bir şeylee söylemek istiyordum fakat aklıma hiç bir şey gelmiyordu. Dilim famağıma yapışmıştı