Insan ekmeli...
Güneş için göğü kırbaçlayan...
Tasma tutan ellerin merhametini...
Dev kuleleri incitmeli...
Betonu kanatmalı...
Karınca sürüleri istila etmeli şehirleri...
Bir yaz sabahı kızıl şafağa doğru
Usulca çekip gider muhacir kuşları
Geride hep kalanlardır ayak bağları
Ne olur mülksüz namsız öyle acıma bana
Incitir merhamet vatansız savaşçıları..
Ve çığlıkları duyulur bir daha
Toy şahinin kanat acısı
Sonra...
Havlayan bir kedi duyulur
Anıran bir küheylan...
Ve zeytin diyarında kansız katliam
Önce elma kokusu...
Ardından...
Burcu burcu ölüm kokuyor anam