Ölümsüz Bir Özlemle..
Yanlış yerde bekliyor bu çocuk. Kesin. Bu kadar bavulla bir yere gidiyor olmalı. Ama o beklediği yerden geçen hiç bir vesait insanı bunca bavulla gidilecek bir yere götürmez. En fazla bir sırt çantasıyla gidilecek yerlere götürür. Yolun karşısına geçmesi lazım. Yanlış yerde bekliyor. Belli. Çok belli. Gelen dolmuşların tabelalarına bakıyor
Hiçbir şey tam olmuyor gibi
Bu cümle dahil...
Kimse tam anlatmıyor,
Kum, hakkıyla denize kavuşmuyor.
Rüzgar azametinden uzak
Yağmur ahmak ıslatıyor...
Sayfa 79 - İnkılâpKitabı okudu
"İncir ağacı baharın gelişini haber veren ağaçlardan değildir. Hiç incirler çiçek açtı, bahar geldi dendiğini işittiniz mi? İncir ağacı doğurgan ve çilekeş annelere benzer. Sütlüdür ve kayayı deler.. Ne meyvesi ne çiçeği kokar. Kendini belli etmeyen bu meyve ne ilahi bir lezzete sahiptir.
İğde ağacı, incir ağacının aksine cazibeli kadınlar gibidir, kokusunun peşinden gider insan. Ama meyvesi için ümitleri boşa çıkarmış evlat desem yeri; tatsız, kumsu, o muhteşem kokudan nasibini almamış yavan bir meyve."
İnsanlar öldüğünde izlediği filmler ne olur bilmiyorum. Dinledikleri şarkılar, içlerinde biriken özlemler. Okudukları kitaplar boşa mı okunmuş olur misal? Bir kuş gibi çırpınan kalpleri, ısındıkları bahar güneşleri, ciğerlerine çektikleri taze çimen kokuları. İlk sonbahar yağmurlarıyla gizledikleri gözyaşları. Yalnızlıktan üşüdükleri kışlar, kederi gizlemek için saklandıkları çocukluk gülüşleri, sadece yalnız olmadıklarını düşündükleri için imrendikleri insanlar. İzleyeceği bir filmi seçerken, içlerinden geçen hayat sıkıntıları, iç sıkıntıları ne olur bilmiyorum. Kalplerindeki kırıklıklar, hasretler, ayrılıklar. Geride kalan bir pul koleksiyonu. Tam büyümemiş bir iğde ağacı. Yürüdükleri eksik kaldırımlar. Hiçbirini bilmiyorum.
Sayfa 251Kitabı okudu
Ağaçtan da aldık nasibimizi :D
İğde ağacı, incir ağacının aksine cazibeli kadınlar gibidir,kokusunun peşinden gider insan.
Sayfa 140Kitabı okudu
tren kalkmak üzereydi
ve saat kulesinin sarı ışığı
hâlâ vagonun camlarına vuruyordu
elleri kelepçeli bir yüzü
hatırladım
belki yerine varmamış bir mektuptu
belki bir allahaısmarladık
belki suskun karların örttüğü
bir yalnız iğde ağacı
belki devrilmiş bir çınar
çatlamış bir testi
çatlamış bir yürek
eski bir aşk
hiçbir şeydi belki.
Behçet Aysan
İğde ağacı kokusu :)
İçimden geçen yollardan birinde koşuyorum
Sarı gül kokuyor.
Sarı gül kokan bir yolda koşuyoruz
içimiz yemyeşil, içimiz mosmor.
Karşımızda bir bulut uçuyor: Altın tozundan
Atlarımız yemyeşil bir söğüt dalından koşuyoruz
Kiraz ayı geliyor!
Çok uzaklarda bir iğde ağacı
Korkunç bir sükun ile nefes alıyor
Çok uzaklarda iğde ağacı hangi bahçededir?
Muamma!
Bir iğde ağacıyla kokulanırım
Bin iğde ağacı çiçeklenir
Sayfa 9 - Yazko YayınlarıKitabı okudu
İnsan tabiattan, ağaçtan, meyveden, sebzeden, topraktan, iğde kokusundan, çimentodan-çiçekten, böcekten kopmamıştı.
Çocuklar horozdan korkmuyordu. Uğur böceğini tanıyorlardı.
Bazı nadanlar şöyle diyebilir: Tanıyor da ne oluyor yani. Diyelim:
Ağacı, toprağı, kuşu, yaprağı, uğur böceğini tanımayan, onları sevip okşamamış olan insanı da tanımaz, sevmez. Kendisi eşyaya teslim olduğundan, hayatında bir kez olsun ne gül ne leylak koklamadığından, eşya arasında kaybolduğundan insana da eşya muamelesi yapar. Numara verir; bugün git, yarın gel der.
Sayfa 64 - Dergah, 3. BaskıKitabı okudu
"büyürüm çok büyürüm deniz kadar
bir iğde ağacıyla kokulanırım
bin iğde ağacı çiçeklenir
binlerle çoğalmaktır dileğim."
Sennur Sezer
unutmak zordu
başardım
ve yaşadım sonra
kokusunu yitirmiş
iğde ağacı gibi
Artshop, 2016Kitabı okudu
Burada Bir İğde Ağacı Vardı
"İğde eski ve çelimsiz bir ağaçtı. Fakat yaşayan ve baharda hoş kokularını etrafa saçan güzel bir varlıktı."
Sayfa 65
..., Atatürk,... ve Ağaç Sevgisi...
"O günün Ankara'sı kurak, çorak adeta irice bir köy!..
Çankaya'dan Meclis'e gelen yol üzerinde sadece bir iğde ağacı varmış. Atatürk o iğdenin önünden geçerken hep dikkatle bakar, hatta arada bir selâm bile verirmiş. Nedenini sorduklarında da " Eeee yediğim meyvenin, sığındığım gölgenin, soluduğum havanın bir neferi bu ağaç... Diğer neferler kadar onun da selama hakkı var !" dermiş.
Sayfa 87Kitabı okudu
İğde Ağacı
Değerli meslektaşım 
İclal Hazar Şipka hocamın bu eserini büyük bir keyifle okudum. Uzun zaman sonra tek solukta keyif alarak okudum eserlerden oldu. Eser sade bir dille akıcı şekilde ilerliyor. Sadeliğinden dolayı okurken hiçbir zaman sıkılacağanız uzunlukta yerler olmuyor. Muhteşem bir zeka ürünü olan olay örgüsü sizi her aşamada merakta bırakıyor. Daha önce kapadokya yöresini gezmiş biri olarak bu yerleri okuyarak bir kez daha gezmiş oldum.
Eseri her yaş grubundan bireyler rahatlıkla okuyabilir ve bence herkesin okuması gereken bir eser.
Eserde bir de küçük eleştirim var ; eser de tamamen olay örgüsüne odaklanıldığı için betimleme kısımları biraz az olmuş gibi geldi bana. Biraz daha fazla betimleyici cümleler kullanılarak okuyucu olayın geçtiği mekanlara sokulabilirdi. Tabi bu sadece küçük bir detay :)
