Tess Gerritsen'i severim, yarattığı karakterleri ve katili çok iyi işler, aynen Cerrah kitabinda olduğu gibi.
Fakat olay akışı bu kitapta asla iyi bir nokta da değil. Yani şöyle, bu kitapta Cerrahın çırağı olan Hâkim'i görüyorsunuz fakat kitapta hakimle ilgili olayları asla anlayamıyorsunuz.
Gerritsen, Cerrah'da katil üzerine şaheserler yaratmışken bu kitapta daha çok Rizzoli'nin atarlanmalarini ve kabul edilmeyecek hatalarını görüyorsunuz. Bu da sinir ediyor insanı, daha diğer dedektiflerin bile derinliğini isleyememisken direkt olay Rizzoli'ye kayıyor. Ben katili görmek istiyorum katili, ama onun yerine Rizzoli ve iğrenç ötesi hayatını görüyoruz. Şimdi diyeceksiniz ki bu zaten belirtilmişti evet, ama biz Rizzoli'nin o iğrenç katili yakalanmasını, katille arasındaki o bağı görmek istiyoruz.
Hakim daha iyi işlenmeliydi, işlenmesi gerekirdi. Ve Gerritsen'in bunu yapamaması kitabı kötülestirmiş. Aynı zamanda aynı Cerrahta olduğu gibi bu kitapta da final berbat. Finali hep aceleye getiriyor ve en az 400-500 sayfa olması gereken kitap 300 de öylece kalıyor.
E tabi kabul edebileceğim şeyler var, örneğin bu kitapta Cerrah ile Rizzoli'nin arasındaki o bağ ve ilişki muhteşem işlenmiş. Ama kitap Rizzoli'nin beyni içerisinde ilerlerken bi anda başka karakterlerin düşüncelerine geliyor ve ortaya inanılmaz bi anlam karışıklığı ortaya çıkıyor. Bilmiyorum.belki de ceviri hatalaridir. Ama daha iyi bir şey beklerdim açıkçası. Evet, çok sevdiğim bir yazar ve kitaplarına da bayılıyorum ama eleştirecek belli noktlarida var tabii ki.
