Bir insanın idamı -ve bu konuda bütün kitaplar ve raporlar yalan söylüyor- hiçbir zaman romantik ve salt vicdani bir olay değildir. Cellat satırıyla ölüm her zaman iğrenç ve çok korkunç bir şeydir, dünyanın en büyük vahşetidir.
Sayfa 496 - Can YayınlarıKitabı okudu
“Neydi bu acaba?” dedi kendi kendine Doktor Kemp.
Çalışmasına geri dönmeye çalıştı, başaramadı, kalktı, çalışma odasından merdiven sahanlığına indi, zili çalmasından sonra, aşağıda holde beliren hizmetçiye tırabzanların üzerinden seslendi. “Mektup mu geldi?” diye sordu.
“Sadece zili çalıp kaçan çocuklar, efendim,” diye yanıtladı hizmetçi.
“Bu
Alabildiğine aşağılık, iğrenç bir yaşam sürüyoruz. Olay, budur!
- Berlin' e varmıştık... Başıma şöyle bir olay geldi: Sokakta yürüyorum, karşıma elinde piyade tüfeğiyle bir erkek çocuğu çıktı - Volkssturm, • savaşın sonları. Son günleri. Elim tüfeğime gitti. Ateş etmeye hazırlandım. Çocuk
bana baktı, gözlerini kırpıştırdı, ağlamaya başladı. Kendime inanamadım - benim de gözümden yaşlar boşandı.
O kadar acımıştım ki oğlanın haline: O saçma tüfekle
karşımda dikiliyordu. Yıkık bir binanın geçitine ittim
onu, saklansın diye. Korktu çocuk, çekip vuracağım sandı - başımda şapka, kız mıyım erkek miyim belli değil.
Koluma yapıştı. Hüngür hüngür ağlıyor! Başını okşadım. Dili tutuldu. Savaştayız sonuçta... Benim de dilim tutuldu! Bütün savaş boyunca onlardan nefret etmiştim! Haklı ya da haksız yere, insan öldürmek iğrenç bir şey, özellikle
de savaşın son günlerinde...
*Albina Aleksandrovna Gantimurova, uzman çavuş,
keşifçi
Sayfa 380 - Kafka YayınlarıKitabı okudu
Buradaki esas ahmak benim Düşünsene babanın elyazmaları bunca zaman hep kayıp eşya bürosundaki valizinin içindeydi ve elimin altında Neyin olduğunu hiç bilemedim!
zaten bilmemen gerekiyordu,Herbie.
Yılan balık nerede olduğunu çözmüş olmalı dedim ve onu almasına ihtiyar yumuşakçanın yardım ettiğini adım gibi eminim
Böylece büyük Nautilus
Sayfa 250Kitabı okudu
