Bana sorarsan büyüdüğünde ne kadar mutlu olacağın belli olmuştur artık. İyi günler olur, kötü günler olur ama sonunda eskisi kadar mutlu olursun aşağı yukarı. Ya da eskisi kadar mutsuz. Bazı insanlar bir türlü mutlu olamazlar.
... Cormac McCarthy'nin okuduğum ilk kitabı ve ilginç bir kitaptı doğrusu. Triller/Crime fermentasiyası)) Zaten No Country for Old Men ' i izlemeyen kalmamıştır diye düşünüyorum... То есть книга была шикарный
İnsanlar seksen küsur yıl boyunca Tanrı hayatına girsin diye beklerse, eh, sonunda girer diye düşünürsün. Girmezse de ne yaptığını biliyordur diye düşünmek zorundasın. Tanrıyı başka nasıl tarif edebilirsin bilmiyorum. Yani bundan ne sonuç çıkıyor: Tanrı'nın konuşmuş olduğu insanlar demek ki en çok ihtiyacı olanlarmış . Bunu kabullenmek kolay değil. Hele Loretta gibi birini düşündüğünde. Ama belki de hepimiz dürbünü ters tutuyoruzdur . Ta başından beri...
Yaşlılıkla ilgili söylenecek iyi bir şey yok pek dediğinde ona katıldım ve sonra bir iyi tarafı var dediğinde nedir dedim?...
Fazla uzun sürmüyor dedi...
İnsanın kendi hayatını çalabileceğini hiç bilmiyordum...Her çalıntı mal gibi onun da insana bir faydası olmayacağını da bilmiyordum. Elimden gelenin en iyisini yaptım diye düşünüyorum ama hayatım bana ait değildi gene de.
Hiçbir zaman da olmadı...
O günün gecesinde bir süre sonra unuturum sandım...
Niye öyle düşündüm bilmiyorum...
Sonra da telafi edebilirim belki diye düşündüm...
Bugüne kadar da telafi etmeye çalıştım herhalde...