Akılla bir yere kadar gidiliyordu.
Sonra? Sonrası kalpti...
Aslında başı da sonu da kalp...
Tüm iradelerin üstündeki iradeye dua, niyaz, ümidi yitirmeden halimizi O'na arz...
Yani Allah'a arz etmek hallerimizi...
Akıl ile kalbi iki ayrı kapta bölmek yerine,
İkisini tevhid etmek,
Tek kapta mezcedebilmek ikisini...
Büyük işti bu...
Korkuyla ümit arasındaki teslimiyete yürüyebilmek...
Böylece tüm dünya kementlerinden çözülerek,
Aklı da, gönlü de, hasılı varlığı da Allah'a emanet edebilmek...
O'nu kendine vekil kılmaktı özgürlük...
Canım Kızım;
Meğer sanaymış yolculuğum. Burgun kendime neden yasadığımı sordum; bir anlamı olmalıydı basımdan gecen onca şeyin; bir karşılığım olmalıydı hayatta.bu soruyu sorduğumda kendime yirmi üç yasındaydım. Ellerim yaslanmamıştı henüz ama soluk soluğa kalmış yorgun bir çocuktum, bildiğim her şeyden, herkesten uzaktaydım..
Yalnızlık,
alper’den 700 lira borç aldım bugün
israil devleti gömülsün diye karanlıklara!
çünkü eğer borcu varsa bir mazlumun
başka bir mazluma
bir mazluma
mazlum…
sevgilim
tam buraya uygun bir ayet bulamıyorum.
oysa ne çok ayet vardı 90’larda…
baktığımız her yerde ayrı bir allah
gördüğümüz her peygamber yeni bir mağara.
insan olmak bizatihi
Onun için 'yeryüzünde Tanrı'dan sonra en çok insan yaratmış kudret' derler; gerçekten de,
onun romanlarında yazdığı insanları, fedakarı, nankörü, hırslısı, hesaplısı, aşığı, köylüsü,
şehirlisi, tüccarı, fahişesi, noteri, kadını, erkeği ile canlandırıp bir yere toplasanız, adıyla
anılacak bir kasabayı doldurabilecek kadar insan çıkar
Sayfa 123Kitabı okudu
