Herkese merhaba(2023/26)
Bugün yeni keşfettiğim ve iyiki dediğim bir yazar ve kitabıyla geldim.
Yazar Ümit Yalçın Doğan’ın dilimize hakimiyeti öyle başarılı ki yer yer kalemine, yazımına hayran olduğum 
Şermin Yaşar kitabı okuyor gibi hissettim.
Elibittibile, tersten de okunuşu aynı olan bir kelime. Kitap, Gülten Bursalı ve ailesinin mübadele döneminden günümüze kadar hikayesini anlatıyor.
Ailenin bildiğimiz ailelerden bir farkı yok aslında, o yüzden çok samimi.
Kitabı okudukça; hem dilimizde pek kullanmadığımız kelimelerle karşılaşmış, anlamını bilmediğim kalıpları öğrenmiş, hem de çok kullansam da yanlış bildiğim ifadeleri görmüş oldum.
‘İki dirhem bir çekirdek’, ‘lamı cimi yok’, ‘hoşgeldin beş gittin’ nerden gelir bilir miydiniz mesela; veya ‘seni gidi seni’ derken ‘gidi’ kelimesinin anlamının kadın satıcısı olduğunu, ‘ziyaretin kısası makbuldür’ derken amaç ziyareti kısa kesmek değil karşılıklı olmasını sağlamak olduğunu?
Ben okurken çok keyif aldım ve yazarımızın kaleminin daim olmasını diliyorum.
Keyifli okumalar
Eski Çin Yeni Çin Algısı: İdeolojiden Pragmatizme
Türkiye’de ve dünyada 1970’lere kadar genel olarak Çin algısı, ideolojikti. Sağ basın, Çin’in ‘komünist’ olması dolayısıyla bütün haberleri olumsuz açıdan değerlendiriyor; başarısızlıkları ön plana çıkarıyordu. Onlara göre, Çin, gelecek için büyük bir tehditti. Sol basın ise, Çin’den Batı sömürgeciliğini gerilettiği için övgüyle söz ediyordu;
