Haldun Taner'in Yalıda Sabah'ı
– Günde yirmi sayfa yazıyorum,
dedi bir gün ustam Haldun Taner. Afalladım. Nasıl yani?
– Ben sabah altıda, atarım daktiloyu balkona, öğleye doğru yirmi sayfayı bulurum.
– Ne yazıyorsunuz? Aklınıza bir şey gelmediği olmuyor mu?
– Olmaz olur mu? Öyle bakakalıyorsun Marmara
denizine.
– O zaman ne yazıyorsunuz hocam?
– Çevrede gördüklerimi. Alacakaranlıkta iki martı
sezilir, onları yazarım. Uzaktan bir taka geçer, kıyıda bir deniz kırlangıcı bir böceği paralar, bir minibüs ilkokul çocuklarını toparlamaya gelir, martılar kayalıklara üşüşür, bütün bunları yazarım. İlle bir eser yazmak iddiasıyla değil, günlük yirmi sayfa yazma antrenmanımı yitirmemek için. Sonra bu yirmi sayfayı kullanmak zorunda değilsin, yırtıp atabilirsin, belki içinden bir yerlerini kullanabilirsin, demişti gülümseyerek.
Yırtıp atabilirsin, dediği o yirmi sayfalardan, Haldun Taner'in unutulmaz "Yalıda Sabah" öyküsü çıktı.
Sayfa 142 - EViMiZ DÜKKANIMIZ, ViTRiNiMiZ BULUNMAZ
Ben hep denizciliğin sadece iki ustadan öğrenilebileceğini düşünmüşümdür, birincisi deniz, ikincisiyse tekne.
Sayfa 35 - Türkiye iş bankası kültür yayınlarıKitabı okudu
Ben hep denizciliğin sadece iki ustadan öğrenilebileceğini düşünmüşümdür. Birincisi deniz, ikincisiyse tekne.
Sayfa 39Kitabı okudu
Bir deniz doğuyor.
Eskiden çölün ortasında bir dağ olan Korsika, boğazın açılmasından sadece iki gün sonra bir adaya dönüşüvermişti. Ardından sular doğuya ve güneye doğru yayılmaya devam etti. İki hafta sonra İtalya Afrika'dan kopup bir yarımada hâline geldi. Adriyatik Gölü tuzlu suların akınına uğradı. Cebelitarık Boğazı'nın açılmasının üstünden henüz bir yıl geçmemişken Atlas Okyanusu'nun suları Ege havzasını da doldurdu. Önüne çıkan tek engel, o zamanlar kapalı olan Çanakkale Boğazı bölgesiydi. Böylece Akdeniz, jeojik çağlar ölçeğinde göz açıp kapayıncaya kadar kısa bir sürede az çok günümüzdeki görünümüne kavuşmuş oldu.
Evet! Eğer Cebelitarık Boğazı'nın haritalarda zar zor fark edilen o küçücük açıklığı olmasaydı Akdeniz asla var olamayacaktı.
Epsilon yayıneviKitabı okudu
"Ben hep denizciliğin sadece iki ustadan öğrenebileceğini düşünmüşümdür, birincisi deniz,
ikincisiyse tekne..."
Çok severim bu anektodu
- Günde yirmi sayfa yazıyorum,
dedi bir gün, ustam Haldun Taner. Afalladım. Nasıl yani?
- Ben sabah altıda, atarım daktiloyu balkona, öğleye doğru yirmi sayfayı bulurum.
- Ne yazıyorsunuz? Aklınıza bir şey gelmediği olmuyor mu?
- Olmaz olur mu? Öyle bakakalıyorsun Marmara denizine .
- O zaman ne yazıyorsunuz hocam?
- Çevrede gördüklerimi . Alacakaranlıkta iki martı sezilir, onları yazarım. Uzaktan bir taka geçer, kıyıda bir deniz kırlangıcı bir böceği paralar, bir minibüs ilkokul çocuklarını toparlamaya gelir, martılar kayalıklara
üşüşür, bütün bunları yazarım. İlle bir eser yazmak iddiasıyla değil, günlük yirmi sayfa yazma antrenmanımı yitirmemek için. Sonra bu yirmi sayfayı kullanmak zorunda değilsin, yırtıp atabilirsin, belki içinden bir yerlerini
kullanabilirsin,
demişti gülümseyerek. Yırtıp atabilirsin, dediği o yirmi sayfalardan , Haldun Taner'in unutulmaz "Yalıda Sabah" öyküsü çıktı.
Sayfa 141Kitabı okudu
Ama denizin üstündeyiz, Ben hep denizciliğin sadece iki ustadan öğrenebileceğini düşünmüşümdür, birincisi deniz, ikincisiyse tekne, Peki ya gökyüzü, gökyüzünü unuttun, Evet, tabii, bir de gökyüzü, Rüzgarlar, Bulutlar, Gökyüzü, Evet, gökyüzü.
Göl Öyküsü-Tamamı
Dalga beni gökteki kuşlardan, kumsaldaki çocuklardan, kıyıdaki annemden
ayırdı. Bir yeşil sessizlik anı oldu. Sonra dalga beni göğe, kuma, bağırışan
çocuklara geri verdi. Gölden çıktım, dünya beni bekliyordu, gittiğimden bu
yana pek hareket etmemişti.
Kumsala doğru koştum.
Annem beni kürksü bir havluyla kuruladı. "Orda dur da kuru,"
Ben hep denizciliğin sadece iki ustadan öğrenebileceğini düşünmüşümdür, birincisi deniz, ikincisiyse tekne. Peki ya gökyüzü? Gökyüzünü unuttun. Evet, tabii, bir de gökyüzü, rüzgarlar, bulutlar, gökyüzü, evet, gökyüzü.
Ben hep denizciliğin sadece iki ustadan öğrenebileceğini düşünmüşümdür, birincisi deniz, ikincisiyse tekne.