Aliya İzzetbegoviç'in Türklere Yazdığı Mektup
"Merhaba efendim, ben Aliya. Aliya İzzetbegoviç. Bosna-Hersek'in cumhurbaşkanıyım. Sizi Devlet-i Aliyye'nin en güzel şehirlerinden birinden, Bosna Sarayı'ndan, sizin daha sık kullandığınız haliyle Saraybosna'dan selamlıyorum. Bu kısacık sohbetimizde, parçası olduğumuz Avrupa'dan, Avrupa'nın ve Batı'nın
19 Nisan. Bugün bahçemdeki son günüm. Misafir olarak şans eseri bulduğum bahçemde iki yıldan biraz fazla kaldım. Belki de bir ömür boyunca. Kimbilir... Hem bir çiçeğin hem de bir dağın ömrü kadar. Çocuklar gibi şendim zaten çocuklar için cennetti orası. En iyi onlar bilir. İlkbaharın en çok yakıştığı, misafirini hoş sözlerle karşılayan, büyülü
Kendini tutamayıp aç bakışlarını kadının vücuduna -bir kez daha çevirdi. Şaşırtıcı derecede düzgün bir fiziği olan kadının gergin ve güçlü bacakları vardı. Esnek fiziksel hatları, hafif kıvrımlı kalçaları ve iki eliyle sarabileceği incelikteki beliyle, bir dansçı vü- cuduna sahipti.
Ve o göğüsler...
Başını iki yana salladı. Kadın çok güzeldi. Yarı çıplak bir güzellik, duşuna mı girecekti? Hayatına? Bu, asırlar boyu süregelen kaderine hiçbir şekilde uymuyordu. "Büyük ihtimalle gerçek değilsin." Kadın sırıtınca bu konudaki beceriksizliğine küfretti. Murdoch'un kadın- larla olan rahatlığının kendisinde de olmasını diledi, ki bunu daha önce hiç dilememişti, hatta gençlik yıllarında çekici olmadığını fark ettiğinde bile.
"Gerçek olmayan şeyleri sıkça görür müsün?"
"Her gün." Ama kadın gerçekse... "İçeri gel. Eğer istersen."
Sayfa 94
Dostoyevski'nin Anna Karenina incelemesi!
Başlangıçta çok beğendim; başımı kaldıramıyordum; ayrıntılarına kadar bayağı hoşlanmıştım; ancak bütününde ilgim azaldı. Bunu bir yerlerde okumuşum gibi gelmişti bana, evet, hâlâ belleklerde tazeliğini koruyan, Kont Tolstoy'un Çocukluk ve Delikanlılık, Savaş ve Barış adlı yapıtlarında da aynı hava vardı. Konusu farklı olmakla birlikte Rus
Sayfa 701 - 702, 703, 704, 705, 706, 707, 708, 709, 710, 711, 712 Yapı Kredi Yayınları
HAKSIZ YERE BİTEN HAYATLAR
Yasin Bey’in sağ kolundan tutan bir asker, sol kolundan tutan diğer askerle birlikte rutubet dolu, dar, karanlık koridorda ilerliyorlardı. Yasin Bey etrafı detaylıca inceliyordu. Nasıl olsa ömrünün geri kalanını burada geçirecekti.
Dar uzun koridordan bir süre daha ilerledikten sonra sağ koluna girili olan asker Yasin Bey’in kolunu bırakıp
Mutlu son?
Bir efsaneye göre bir kadın bir adama aşık olmuş. Ama ne kadın ne adam bunu fark edememiş. Yaşadıkları duygu yoğunluğu o kadar duygusuz yapmış ki onları aşkı görememişler.
Ailesinden inanılmaz derecede sevgi almış, güzel, kibar bir kadın varmış. Annesi ve babası birbirine çok aşık bir çiftmiş. Bir erkek kardeşi ve bir ablası varmış. Ablası
Toplu olarak insanları sevdikçe kişilere karşı sevgim o oranda azalıyor. Hayalimde, olanca tutkumla insanlığa hizmet etmeyi kurduğum çok olmuştur; gerekirse bu uğurda kendimi feda edebilirdim. Gelgelelim, kimseyle aynı odada iki gün bile geçiremem; bunu deneylerimden biliyorum.
Geniş, aile
Ne şanslı çocuklarmışız biz! Şu anda ölüm döşeğindeki kardeşimin bile pek çok kimseden daha şanslı olduğunu düşünüyordum. İnanıyordum ki, çocukluklarını sevildiklerini bilerek geçirenler, dünyanın en mutlu, en uyumlu insanlarıydılar. Kayhan'ın çocuklarının mesela, babaları, halaları gibi gamsız ve mutlu bir çocuklukları olamamıştı. Küçücük yaşta, anneleri için endişelenen, babaları için üzülen iki yavruydu onlar. İlkokuldayken, her eve dönüşlerinde, babalarının işten eve gelişini, bir başka komşunun evinde beklemişler, arkadaş annelerinin pişirdiği kurabiyelerle beslenmişlerdi. Ana kucağı diye bildikleri, haftada üç gün yardıma gelen zenci kadının tombul kollarının arasındaydı; ana kokusu muhtemelen babalarının tütün kokulu nefesindeydi.
Oysa bir de bize bakın...
Okul dönüşlerinde evde anne yoksa teyze, o da yoksa, ilgiyi, sevgiyi beşe katlayıp sunan bir çift büyükanne ve dede hep vardı!
Sayfa 109 - EverestKitabı okudu
