...
bir gün bütün değer yargıları değişecek ve yargılananlar yargıç, eziyet edenler de suçlu sandalyesine oturacaklardır ve onlar o kadar utanacaklar, o kadar utanacaklardır ki utançlarının ve suçlarının ağırlığı yüzünden ayağa kalkamayacaklardır.
o zaman,
akıllı ya da akılsız bütün ezilenler,
yani bizim caddedeki insanların çoğu,
yani
Zindandan Mehmed'e Mektup
Zindan iki hece, Mehmed'im lâfta!
Baba katiliyle baban bir safta!
Bir de, geri adam, boynunda yafta...
Halimi düşünüp yanma Mehmed'im Kavuşmak mı?.. Belki... Daha ölmedim!
Avlu... Bir uzun yol... Tuğla döşeli,
Kırmızı tuğlalar altı köşeli.
Bu yol da tutuktur hapse düşeli...
Git ve gel... Yüz
Sayfa 420 - Büyük Doğu YayınlarıKitabı okudu
Uyumak İstiyorum
İki yıldız arası göğe asılı hamak...
Uyku, uyku... Zamansız ve mekansız, uyumak.
Uyumak istiyorum; başım bir cenk meydanı;
Harfsiz ve kelimesiz düşünmek Yaradanı.
İlgisizlik, herşeyden kesilmiş ilgisizlik;
Bilmeyiş ki, en büyük ilme denk bilgisizlik.
Usandım boş yere hep gitmeler, gelmelerden;
Bırakın uyuyayım, yandım kelimelerden!
Göz kapaklarımda gün, kapkara bir kızıllık;
Kulağımda tarihin çıkrık sesi, bin yıllık.
Bir yurt ki bu, diriler ölü, ölüler diri;
Raflarda toza batmış Peygamberden bildiri.
Her gün yalnız namazdan namaza uyanayım;
Bir dilim kuru ekmek; acı suya banayım!
Ve tekrar uyuyayım ve kalkayım ezanla!
Yaşaya dursun insan, hayat dediği zanla...
𝐊𝐢𝐓𝐀𝐏 𝐈̇𝐍𝐂𝐄𝐋𝐄𝐌𝐄:
Huzursuzluğun Kitabı
𝐑𝐮𝐡𝐥𝐚𝐫𝛊 𝐞𝐥𝐛𝐢𝐬𝐞 𝐠𝐢𝐛𝐢 𝐠𝐢𝐲𝐢𝐩 𝐜̧𝛊𝐤𝐚𝐫𝐭𝐚𝐧 𝐚𝐝𝐚𝐦. . .
𝐁𝐢𝐫 𝐑𝐮𝐡 𝐇𝛊𝐫𝐬𝛊𝐳𝛊 . . .
𝐅𝐞𝐫𝐧𝐚𝐧𝐝𝐨 𝐏𝐞𝐬𝐬𝐨𝐚 . . .
Huzursuzluğun Kitabı, 
Fernando Pessoa 'nın (1888-1935) hayatı boyunca yazdığı ve ölümünden sonra meşhur sandığında bulunan 27 bin sayfalık elyazmalarından derlenmiş, öldükten sonra bu sandıktan çıkan notlarından, günlüklerinden,
Ne alâ ki iki kişilik yalnızlıktansa tek başına cümle alem edenler var..
İki kişilik dünyalarda ne çok kalabalık yalnızlıklar gördüm.. Diğer ben’i arıyorlardı öteki yalnız taraflarına rağmen.. 🍂
Şimdiye kadar hiç kimseye söyleyemediklerini, hatta kendilerine bile itiraf edemedikleri şeyleri birbirlerine anlatıyordu bu iki yalnız insan, oysa birbirlerini doğru dürüst tanımıyorlardı bile. Fakat birinin yüreğinden kopan çığlık diğerinde karşılık buluyordu, çünkü onların acıları akrabaydı.
Sayfa 19 - İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
