"Recep Peker Hapı Yuttu", "Kazıklı Resmi Tazim" başlıklı yazılardan başka "Hakkınızı Helal Edin Dostlar" başlığıyla Markopaşa'nın birinci sayısında "Şakalar" köşesinde yazılanlar yeniden verilmiş. Bir başka yazı da "Nasıl Girer" başlığını taşıyor. Okuyalım. 1947 yılında yazıldığını düşünerek son
Yıllar önce bir kıza şahsen söylemeye asla cüret edemediğim bir şeyi ilk defa bir mektupta söyleme cesareti bulmuştum. Mektubun sıradışı özelliğinden dolayı nedense yeşil kalem kullandığımı hatırlıyorum. “Her şey yeşil kalemle yazılabilir,” diyor Kharms. Lisenin son sınıfındaydım artık ve bu kızı kesin olarak hayatımın kadını seçmiştim. Heyecanlı bir bekleyiş haftası. Cevap aldığımda hemen açmaya cesaret edemedim. Zarfı neredeyse ertesi akşam açtım. Tek bir cümle vardı: “Seni kardeşim gibi seviyorum, bu kader, anla!” Kafam karıştı, bu tür duygu yorumlarında zayıftım. Benden çok daha tecrübeli olduğunu sandığım bir kıza telefon ettim. Kardeş gibi sevilmek tam bir felakettir türünden bir şey söyledi ama cümlenin ikinci bölümü -“bu kader, anla”- ciddi umutlar veriyormuş. Boğulan bir kişi gibi bu “bu kader, anla”ya sarıldım. Ama sayfayı tekrar açıp harflere dikkatle baktığımda, felaket... Bir “a” harfini “e” olarak görüştüm. Orada aslında “bu kadar” yazıyordu. Hiçbir şansım yoktu. Anında boğazımın ağrımaya başladığını hatırlıyorum, ateşim çıktı, hiç gücüm kalmadı. Üç gün yataktan kalkamadım. On dokuzuncu yüzyılda yazdıkları gibi - içimde, derinlerde bir şeyler kırıldı. Daha sonra hiçbir şey bana o kadar trajik ve önemli gelmeyecekti.
Sayfa 64Kitabı okudu
İkinci mektubu açtım.
O da "sevgilimden" geliyordu.
Durmadan seni düşünüyorum gece gündüz seni
düşünüyorum noktasız virgülsüz uzayan bitmek
bilmeyen acı gibiyim bir yalnızlık bir yazı gibiyim
öyle yazıyorum sana sende yaz bana oraları kendini
oranın insanlarını ilişkilerini anlat bugüne değin bir
haberini alamadım çıldıracağım öldün mü kaldın mı
kayalara çarpıp battın mı yoksa beni unuttun mu
bana yazmak istemiyor musun benim sana yazmamı
istemiyor musun n'olursun cevapla beni bir tek
sözcükle de olsa cevapla dayanamayacağım sana
varacağımı bilsem yola koyulacağım izin verseler
gelip seni bulacağım dağlarını kışını yalnızlığını
çocuklarını paylaşacağım n'olur yaz bana...
Yazacağım sana sevgilim, alacağın olsun, ama bu
gece değil, bir başka gün ya da bir başka gece.
Şimdi yapacak başka işlerim var.
Sayfa 106 - ALFAKitabı okudu
Jose Saramogo mektup yazarsa :)
...
İkinci mektubu açtım.
O da "sevgilimden" geliyordu.
Durmadan seni düşünüyorum gece gündüz seni düşünüyorum noktasız virgülsüz uzayan bitmek bilmeyen acı gibiyim bir yalnızlık bir yazı gibiyim öyle yazıyorum sana sende yaz bana oraları kendini oranın insanlarını ilişkilerini anlat bugüne değin bir haberini alamadım çıldıracağım öldün mü kaldın mı kayalara çarpıp battı mı yoksa beni unuttun mu bana yazmak istemiyor musun benim sana yazmamı istemiyor musun n'olursun cevapla beni bir tek sözcükle de olsa cevapla dayanamayacağım sana varacağımı bilsem yola koyulacağım izin verseler gelip seni bulacağım dağlarını kışını yalnızlığını çocuklarını paylaşacağım n'olur yaz bana...
Sayfa 81
IV
KALKÜTA'DA BİR POLİS KARAKOLUNUN
YÜKSEK DUVARLARININ DİBİ
Gök gürler. Vakit akşam üzeri. Üç polis karakolun duvarları dibinde buluşur.
