Yaşıyor musunuz, yoksa şahidi misiniz hayatın?
“Neresi olduğunu bilmediğim bir yerim sızlıyor,” der 
Nermin Yıldırım 
Dokunmadan isimli romanında. Eseri okuduktan sonra dimağımda bıraktığı hissiyatı mümkünü yok tarif edemezdim aklımda bu cümle olmasa. “Ne var ki insan ölürken en çok hayallere geç kalıyordu.” Ve bu geç kalmışlığın acısı başka hiçbir şeyle kıyaslanmıyordu.
Mücellâ,
Kendi hayatının
Dokuz Yaşındaki Çocuğun Sorumluluk Günlüğü
J.Boyne- Olduğun Yerde Kal
Yaş sınırı: +13
Kitabın ilk yarısı Alfie'nin anıları ikinci yarının başları Alfie'nin tanıştığı insanlar, ve sona doğru kitap bir tık (çok değil) heyecanlanlaşıyor.
Ben bu kitabı beğendim lakin sonunda farklı bir şey bekliyordum. Bir ters köşe bekliyordum. Bir de 
Çizgili Pijamalı Çocuk kitabından dolayı bir ağlama falan bekliyordum. Hem de biraz yahudi güzellemesi bekliyordum yine aynı kitaptan dolayı. Hatta bu yüzden önyargılı başladım. Ama yine de bu kitap benden geçer not aldı.
