Şükrü Erbaş ile bu kitapla tanıştım ve incelememi paylaşacağım ilk kitap.
Erbaş' ın "Ömür Hanım, Şahgülüm" dediği eşinin ölümünü, bu ölümün yarattığı özlemi, bu ölümün ardından asla tam olamayışını, insanın bir kere ölmediğini kavrayışını, acıyla demlenişini, insanlara isyanını ve daha birçok kapanmaz yarayı okuyorsunuz.
Erbaş' ın deyişiyle harflerden binlerce Hatice yaratma çabası, AH! Ömür Hanım ne de güzel sevilmişsin dedirtiyor. Okudukça kafanızda binbir düşünceler; acaba böyle sevilecek miyim, böyle seven var mıdır, gittikten sonra bile böyle sevileceksem gitmeye (ölmeye) bile varım...
Insanın kirpiklerini titreten aşkı da şiiri de yücelten ve kendine hayran bırakan dizeler.
