#wulfdorn 'dan #oyunbaz ; gercek bir psikologdan bir #psikolojikgerilimromani . Bana biraz da #polisiyeromani -ymis gibi geldi. Cunku devamli manyak bir asik aratyi bana. @akaybarburoglu 'nun anlattigi kadar varmis, kesinlikle bu #kitap hakkinda soylenenler abarti degilmis. Zaten anladim ki; grup olarak bir kitap okunacaksa; o gruba mutlaka Akay da dahil edilmeli. Gerilimi, hereyani ve merakimi zirveye tasimada yazara cok yardimci oldu. (: Dr.Jan'in aldigi isimsiz gullerle baslayan hikaye, sizi bir anda oylece icine cekiyorki; o zaman yazarin psikoloji konusunda bilgi sahibi olmasinin farkini anliyorsunuz. Kitap bize yer yer degisen 3.tekil sahis agzindan anlatiliyor, olaylar Jan ve etrafinda bulunan karakterlerin yakininda oldugu surece herkesten suphelenmeye basliyorsunuz. Bu arada yazar okurun #psikoloji -siyle o kadar guzel oynuyorki; "Manyak kim?" diye dusunmediginiz kimse kalmiyor, her karaktere "Bu olabilir mi?" gozuyle baktiriyor size ve sonunda hic dusunmediginiz bir MANTIMANYAK cikiyor. Hoooop #terskose ... Ozellikle benim gibi, kendinizi ana karakterin yerine koyarak okuyorsaniz; tam olay cozuldugu anda bile, "Kitap bitmeden inanmam!" diyeceksiniz. "Ben manyak miyim? Jan paranoyak mi? Carla sizofren mi?" dedigim bile oldu. Tek begenmedigim kisim; sondu. Keske Jan ilelebet yalniz kalip, acisini bir omur cekseydi. Boylece daha gercekci, daha akilda kalici ve okurun psikolojisini bozmaya yonelik olurdu. Unutulmazdi. (Harbi manyakmisim ama sonucta kitaplarda iyiler, hayatta kotuler kazanir.)