Dilin ''amirli'' ve ''memurlu'' bir dil olarak kullanılması, zaman içinde, bize insanın ancak ''amirli'' ve ''memurlu'' bir dünyası olabileceğini; daha başka bir insan dünyasının olanağı bulunsaydı, şimdiki hayatımız yerine öyle bir hayatı yaşıyor olmamız gerektiğini düşündürür. Dilin kullanılma biçimi, onu yaratan hayat tarzını, bize olağan olabilecek tek hayat tarzı olarak benimsetir.
Sayfa 17
Üzerinden çok geçmemişti, yine 1980'li yılların sonu... Sağ-Sol çatışmasında keskin bir tarafım. Ne dediysem, hatırlamıyorum, alışveriş yaptığım manavın ya da pazarcının siyasi görüşünü sordu Ünsal Hoca. Bilmediğimi söyledim. ''Diyelim ki karşı görüşte,'' dedi ve sorularını sıraladı: ''Ondan karpuz almıyor musun? Kelek mi, değil mi diye bakmak için pat pat karpuzlara vurup sana iyisini vermiyor mu? İkiniz de karpuz seçmek üzerine, iyi karpuz-kötü karpuz üzerine, karpuz çekirdeği üzerine konuşup, karpuz yemiyor musunuz?''
Sayfa 11
Kitle iletişim araçlarının bu denli çoğaldığı, hayatımızın her alanını bu denli kapladığı günümüzde görebildiğimiz, izleyebildiğimiz, öğrenebildiğimiz hayatın gerçek yüzü değil de, onun sistem açısından yapılmış kurgusal bir replikası ise, sokaklarımızdaki binaların duvarlarından tutun da, odalarımıza dek her yanımızı dolduran iletiler gerçek bir iletişimden çok bir gürültünün serpintileri ise yaşadığımız, kabullendiğimiz bugünkü hayat tarzımızı yeniden değerlendirmemiz gerekiyor.
Sonuçta bilim ve teknolojideki gelişmeler insanın ne özgürleşmesi için, ne kendisiyle, ne başka insanlarla, ne de doğa ile uyum içinde yaşayabileceği daha gelişkin bir hayatın oluşturulması için değil, Walter Benjamin’in sözleriyle, ‘’organik olanın inorganiğin tahakkümü altına alındığı’’ bugünkü modern toplumsal sistemlerin yeniden üretimi için kullanılmış olmaktadır.
İnsanlar gereksinmesini duydukları şeyleri görme eğilimindedir.
Gazeteleri, radyoları, televizyonları tek bir devlet denetimi altına alarak hedef kitlenizi tutsak okuyucu/tutsak izleyiciye dönüştürmemiş ve toplumsal hayatın diğer alanlarında kendi iktidar tekelinizi kurup iş ve ekmek için herkesin sizin ağzınızdan çıkacak şeyleri dinlemesini yaşayabilmenin zorunlu önkoşulu haline getirmemişseniz, hedef kitlenizdeki insanlar sizin karşınızda, bu mesafe sayesinde, belirli bir özgürlüğe sahiptir.