İş yerime yakın bir Cami var. Cumaları orda kılarım. Sürekli en ön safta en solda oturan bir amcamız vardı. Hasan amca...
Bende hep onun yanına otururdum. Gel zaman git zaman kaynaştık. Elini öpmeye eğildiğimde hiç bırakmazdı ama hep başıma öper, şefkatle yanağımı okşardı.
Bayramın ilk günü aradım ulaşamadım. Oturduğu siteyi biliyordum, oraya gittim. Vefat ettiğini öğrendim. Ailemden birini kaybetmiş gibi üzüldüm.
Allah rahmet eylesin. Taksiratını affetsin.
Bu yazıyı okuyanların da en azından onun için bir Fatiha-î şerife okumalarını istirham ediyorum...
Allah cümle ölmüşlerimize rahmet eylesin...