Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Gönderi Oluştur
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.25
İlkokulda 'Harry Potter', ortaokulda 'Sherlock Holmes' ile 'Açlık Oyunları', lisede 'Yüzüklerin Efendisi' ve son olarak üniversitedeyse 'Dune' serisi beni derinden etkilemişti. Öylesine sürükleyici anlatılara sahip hikayelere gömülmüştüm ki, kitabın günlerce elimden düşmediği zamanlar olmuştu.
Okuduğum ilk Murakami kitabı. Daha sonradan öğrendiğim kadarıyla yazara başlamak için en uygun seçenek bu olmayabilirmiş ama olsun, zaten yazarlara hep değişik kitaplardan başlamışımdır.
Kitapla tanışmam kitapçıda gezerken ismini değişik bulup elime almam ile başladı. Kapakta da bir tekboynuz resmi. Tamamdır okuma listesine eklendi. Kitapla
Hangisini daha çok sevdiğime karar vermiyorum.İlk kitabı olan Umutsuzu mu yoksa hikayeyi Dean’in ağzından okuduğum bu kitabını mı.Sanırım hiçbir zaman emin olamıcağım.Çünkü Colleen Hoover bu kitabını öyle güzel yazmışki..İki yapbozun parçaları gibi birbirini tamamladı resmen.Aynı hikayeyi neden diğer karekterin ağzından tekrar okuyayım ki diye düşününebilirsiniz ama kesinlikle okumalısınız diyorum.Yazar karekterleri öyle bi işlemiş ki.Kendinizi kitapda kaybetmemeniz mümkün değil.Dean’nin yaşadıklarına,Sky’a olan duygularına,kardeşine olan üzüntüsüne,hayata tekrar tutunmasına öyle kaptırıyorsunuz ki kendinizi kitabı elinizden bırakmak istemiyorsunuz.Özellikle Dean’nin Les’e yazmasına,onunla dertleşmesine,bütün duygularını kağıda dökmesine bayıldım.Bu kitabıyla beraber yazara olan sevgim ikiye katlandı.Son sayfalarda Dean ile Sky’ın gelecekte ne yapacaklarını öğrenmek çok hoşuma gitti.Seri ile ilgili başka ne söyleyebilirim bilemiyorum.Mutlaka okumanızı tavsiye ediyorum.Bunu olmasa bile Umutsuzu kesinlikle okumalısınız.Ben genelde fantastik kitaplar okurum ama bu kitapla şunu fark ettim ki ben fantastik kurgudan oluşmayan genç-yetişkin kitaplardan da baya zevk alıyormuşum.Artık bu tür kitaplara da ağırlık verciğime eminim. :)
Dostoyevski'nin ilk kitabı olan İnsancıklar, dönemde yaşayan diğer yazarlar tarafından ''yeni Gogol geliyor'' olarak nitelendirilmiştir. Bu nitelendirmenin ifade etmeye çalıştığı yorum benim gözümde de çok net bir şekilde doğru. Yazarların ilk kitaplarına hafif bir önyargım vardır hep. Acemice olmasını beklerim. Tabii ki Dostoyevski'nin en muhteşem eseri diyemem ama kitabın yaklaşık 175 yıldır hala okunuyor olması, ne denli güçlü bir kalemle yazıldığını da açıklıyor aslında. Cümlelerde, Dostoyevski'nin başyapıtlarının zemini var. İlerde gelecek olan eserlerin ne kadar güçlü olacağını kanıtlıyor sanki.
Eser, yaşamın içinde pek çok zorluk çeken, yoksullukla sınanan iki dostun, Varvara ve Makar'ın; birbirlerine gönderdikleri mektuplardan oluşuyor. Mektup aralarında geçen zamanda ne olduğu, okuyucunun hayal gücüne bırakılmış. Bu yaşam şartlarının içinde birbirlerine o kadar nahif davranıyorlar ki. Birbirlerine kullandıkları kelimeler, üslup, saygı, sevgi her şeyi mükemmeldi. Kullanılan edebi dil çok çok güzel. Dostoyevski'nin dili olmasa, konusunun çok ilgi çekici olduğunu söyleyemem. Mektup tarzı eserleri pek sevmesem de, bu kitabı sevdim.
Düşünüyorum da, birçoğumuzun hayatı, onlara göre normalken, daha iyiyken bile; böyle sevgi dolu bir dil kullanmıyoruz. Akıp giden zamanın içinde her şeyi o kadar hızlı tüketiyoruz ki. Aşkı da, sevgiyi de, yaşamı da...
Dostoyevski kitaplarının hangisini okursam okuyayım, aklıma gelen ilk cümle şu oluyor; ''Ben de böyle hissetmiştim, ama bu kadar güzel anlatamazdım.''
Adı bilinmeyen bir ülkenin, adı bilinmeyen bir kentinde, adı bilinmeyen insanlarla...
Çünkü adlar önemsiz bazen ya da hep ama farkında değiliz-değildik. Ülkede birden yayılan bir körlük salgını , sadece hayal edin artık sizin için neler ne kadar önemli hale gelirdi ve neler önemsiz? Hangi sesi isterdiniz yanınızda, hangi ruhu? Hangi bedeni
Önce hangisini okumalıyım,Hayvan Çiftliği mi,1984 mü?
Eğer zihin konforunuzu,güncel farkındalıklarla düşünsel hayatınızdaki haz duygusunu bozmak istemiyorsanız,hiçbirini okumayın derim.
Kabus bitiminde uyanmadan önceki gördüğünüz kabusun ayırdığında olarak yeni bir kabus görmeye başlamak gibi bu kitapları (hele ardı sıra) okumak.Sonuçta 21.yüzyılın ilk çeyreğinde bal gibi düşünce suçu işliyorsunuz (!)
Hatırlayatım “düşüncesuçunun kendisi ölümdür “(!).Bazen bir twit atarken , bazen bir barikatın arkasında ,bazen bir görüş kabininde ,bazen parmaklıklar ardında...
Hala hangisini önce okuyayım diyorsanız,Hayvan çiftliğini sonraya bırakın en azından distopik bir masaldan (belki) “sense of humor”unuz kaybetmemiş olarak çıkarsınız.Lakin bu iyimserliği ne kadar muhafaza edebilirsiniz emin değilim.
Hem belki Julia’nın 101. odasında yüzleştiği korkusunu da merak etmezsiniz..
(Sanmıyorum)
Bu kitabı neden, nasıl okumaya başladım hiç bir fikrim yok.aklımda tamamen farklı iki kitap vardı ve önce hangisini okuyayım diye düşünürken Steelheart'ı çoktan okumaya başlamıştım.
Bu benim ilk Brandon Sanderson kitabım.Seriye ve yazara dair bir çok güzel övgü dolu yorum okudum.Dolayısıyla merak ettiğim bir hikayeydi.Ve bu dünyayı, hikayeyi
