“Yalnız bu hafta 3 kez dayak yedim.” dedim. “Hem de ne biçim. Yapmadığım şeylerden ötürü bile dayak yiyorum hep suç bende. Artık beni dövmeyi alışkanlık haline getirdiler”
“İyi ama niye yapıyorsun böyle?”
“Bütün bunları yapan aslında şeytan olmalı bir takım şeyler yapma isteği geliyor içimden ve yapıyorum bu hafta Nega’nın çitini ateşe verdim.
Ah’lar ağacı, Grapon Kağıtları, Pulbiber Mahallesi Adına;
Nasıl başlasam cümlelere bilemiyorum açıkçası. 14 yaşında annesiz kalışından mı bahsetsem yoksa ona olan özleminden şair oluşundan mı?
Birçok dizesinde oturup dinlendiğim, üzüldüğüm bazen de ağladığım anılarla dolu şiir kitapları. Ben bu incelemeyi diğer iki kitabını da dahil ederek yazmak istedim. Çünkü hepsi öyle bir bütün ki ayırmak yanlış