Öğretmenliğin ilk yılları
Öğretmenliğe başlayınca bazı şeylerin ters gittiğini fark ettim. Maaş ve ek ders ücretinin kıskacında hocalar, ders bitiminde koşarak evlerine giden bir daha da okula gelmek istemeyen çocuklar… Disiplinsiz sınıflar, isteksiz öğrenciler… Siyah koltuklarda oturanlara rol beğendirmek için harika işler yapıyormuş gibi görünen müdürler… Hakikaten hiç tahmin etmediğim bir dünyaydı. Genç ve tecrübesiz bir öğretmen için ne yapacağını bilmemenin, hangi yöne gideceğini kestirememenin belirsizliği… Dört bekar öğretmenin yaşadığı evde her akşam bu konular konuşuluyordu. Yaşanan onca olumsuzluk karşısında tek çare istifa görünüyordu. Fakat hiçbirimiz bunu dillendirmeye cesaret edemedik. Birbirimize destek vererek içimizdeki umut ateşini harlamaya çalıştık. İnceldiği yerden kopacak diye düşünürken ince yer en sağlamı çıktı. Hani bir adam kağnıyla tarlaya gidiyormuş da kağnının bir tarafındaki dingil iyice inceldiğinden ha kırıldı ha kırılacak diye kokuyormuş. Bir taraftan kağnıyı çeken öküzleri yönlendirirken diğer taraftan göz ucuyla kağnının zayıf olan tekerini kontrol ediyormuş. Derken yokuşa çıkarken “çaat” diye bir ses duymaz mı? Hemen kağnıyı durdurmuş, bir de ne görsün? Meğer ince olan dingil sapasağlam duruyor sağlam görünen diğer taraf ortadan ikiye ayrılmış. Adam zayıf dingile dönerek: “Afferin ulan” demiş, “iyi dayandın…” İtiraf etmek gerekirse 28 Şubat sürecinin hemen sonrasına denk düşen öğretmenliğin ilk yıllarında kırılgan ruhlarımız dik yokuşu tırmanırken iyi dayandı.
Merhume Ayşe GÖNEN Hanımefendi’nin yazdığı aşağıdaki hikâye ÇINAR dergisinde 1998 yılında yayınlanmıştır. Yılbaşını en güzel anlatan ve mutlaka okunması gereken bir hikâye olduğunu düşünüyorum.
YILBAŞI ÇAVUŞU
Çocukluğumun geçtiği küçük ilçemizde genel olarak mutlu bir yaşantımız vardı. Öyle ya; ülkemiz bir cihan savaşı geçirmişti, savaşta
Bir gün bir öğretmen tahtaya şöyle yazdı:
9x1 = 7
9x2 = 18
9x3 = 27
9x4 = 36
9x5 = 45
9x6 = 54
9x7 = 63
9x8 = 72
9x9 = 81
9x10 = 90
Yazmayı bitirip sınıfa döndüğünde bütün sınıf ilk sırada yapmış olduğu hata yüzünden kendisine gülmekteydi.
Herkesin sessiz olmasını bekledi, sonra da ekledi: ‘’ İlk işlemi bilerek ve özellikle hatalı yazdım. Sizin hatanız olmadan önce dünyanın size nasıl davranacağını göstermek için!
KİMSE dokuz kez doğru cevabı yazdığım için beni övmedi, KİMSE beni tebrik etmedi, ama HERKES yapmış olduğum tek HATA nedeniyle beni yargıladı ve bana güldünüz.
İşte ders bu:
İnsanlar yaptığınız yüzlerce doğru şeyi anlamaz, takdir etmez!
Ama yaptığınız tek bir hata sebebiyle sizi yargılar..
Henüz beş yaşındaydım evimiz yüksek bir kayalığın dibindeydi ara ara taşlar yağardı duvarlara çarpınca hissederdik gürültüsünü sarsıntısını . Bir göz odaydı banyo mutfak yatak odası mı neydi onlar bilmezdik üç kardeştik mahallenin çocuklarıyla oynadığımız oyunlar bizi mutlu ediyordu o zamanlar dünya çok güzel çekici yaşanılası geliyordu .
Bir gün bir öğretmen tahtaya şöyle yazdı:
9x1 = 7
9x2 = 18
9x3 = 27
9x4 = 36
9x5 = 45
9x6 = 54
9x7 = 63
9x8 = 72
9x9 = 81
9x10 = 90
Yazmayı bitirip sınıfa döndüğünde bütün sınıf ilk sırada yapmış olduğu hata yüzünden kendisine gülmekteydi.
Herkesin sessiz olmasını bekledi, sonra da ekledi: ‘’ İlk işlemi bilerek ve özellikle hatalı yazdım. Sizin hatanız olmadan önce dünyanın size nasıl davranacağını göstermek için!