Okumaya başladığınız andan itibaren kendinizi bir mahallede buluyorsunuz. Mahalle ağzından çıkan cümleler sizi karşılıyor, bunu biraz yadırgıyorsunuz lakin akıcı bir roman.Yalnız bir insanı güzel aktarmış okucuya. Kendini o kadar yalnız hissediyordu ki yazmaktan, okumaktan başka çaresi yoktu.
Sen benim okumaya doyamadığım kitaplar gibisin. Son sayfana gelmekten korkuyorum, hiç bitme istiyorum. Biliyorum ki son sayfana geldiğimde boğazıma bir şey takılacak, üzerime biten kitabın hüznü çökecek.