Bütün mevsimler seninle ilkyaz.
Hiçbir türkü keder vermeyecek artık
Hiçbir pencereden kötülük gelmeyecek...
Sayfa 51 - PdfKitabı okudu
Öyle bir ilkyaz ol ki korkut yaprakları,
Öyle bir son yaz ol ki tut yaprakları,
Sararıp dökülürken güz rüzgarlarında
Ardında savrulsunlar, unut yaprakları.
‘‘biz seninle birbirimizi tanımadan evvel sen bir yerlerde bana görünmüş olmalısın, daha ilkyaz çiçek çiçek olmadan evvel beliren bir Nisan havası gibi.’’
En yakın yabancı sendin,
Daha sürülmemişken ışığın biberi
yaramıza,
Yaslanırken boşlukta duran bir merdivene
henüz.
Güzdü sonsuz bir çöle takılan bakışımız,
ilkyaz derken —kışı gözden kaçıran
yüzlerce eller yukarı, saygı duruşlarımız
en güçsüz kollarla—
çözüldü aşkın zarif ilmeği
bulandı aynalar duruluğu.
Çok gizli bir doğru gecenin toyluğunda
bilmedik çekenin yanlış bir uzaklık
olduğunu...
Yabancıların en yakınıydın sen!
Sayfa 112
"Bir ölüm düşlüyorum"
Bir ölüm düşlüyorum, başımda
Başımda o mavi erkeğim
Bir ölüm...geniş odalarda pembe
Devrilirken mutluluk
Uykulara varır gibi usul usul
Usul usul susuyor yüreği
Sol yanımda kızım benim
Benim eski benim çocuk güzelliğim
Sağ yanımda gülüşü bir ilkyaz yeli
-Öyle hafif, öyle serin -
Yiğit oğlum, yağız oğlum...
Sayfa 38 - Kırmızı Kedi YayınlarıKitabı okuyor
EFELYA'dan...
........
Elif, Ferhat'ı daha yakından tanımak için, çocukluğuna dair hatıralarını anlatmasını istedi ondan; sonra sesine bir avuç fesleğen katıp:
“Dur, önce anneni anlat, çok merak ediyorum, yaşıyor değil mi?”
“Yaşıyor değil mi?” cümlesiyle Ferhat birdenbire dağılmıştı.
“Hayır, yaşamıyor; çocukken kaybettim
deli yağmurlar sakladım gelişine
gelirsen bir ilkyaz muştusu gibi
karışarak yağmurun çoğalan sesine
eksiltme yüzündeki usul gülüşü
Sayfa 48Kitabı okudu
Ey şiir ne çok acı var içinde...ne çok kırılmış kalbin
GENELEV MEKTUPLARI
I.
Tenime yabancılaştım, etime
Göğsüme kollarıma kalçalarıma
Bacaklarıma yabancılaştım.
Saçlarım o eski güzelliğini
Çoktan yitirdi
Sayfa 30 - Kırmızı Kedi YayınlarıKitabı okuyor
En ince yerinde sözün,en içten
Gülüyorsun ya hani köpük köpük
Binlerce pencere açılıyor içime
Her camında bin altın güneş esen.
İplikince bir ışık yağmuruyla
Yıkanıyor yüreğimin el değmemiş yerleri
Bir ilkyaz göğü gibi sen öyle uzak
Güzellikler içinde dupduru gülümsedikçe.
bana derler niçin gülzâra varmazsın bahâr oldu
bahârı neyleyim ben yârim ağyar ile yar oldu
Cevapsız sorular soruyorlar, kesip atması çok zor. “Bak! İlkyaz geldi, renkler gülüyor, yumuşak esintiler gülleri okşuyor. Neden bağlara bahçelere, güllüklere koşmuyorsun?” diyorlar. Âlem bahar kılığında, ruhum kara kışın kıskacında. Gözümde yok güller, bülbüller, yeşiller, renkler, dereler. Gönlümde keskin buzlar, yüzümde ihanetin tırnakları. Beşinci mevsimin ortasındayım. Bana ne yazdan, bahardan. Düşmanlarla yar oldu sevdiğim, ben onun kaygısındayım.
Ne güzel..
Ve yağmur - yağmurlar-
Ah şu yağmurlar durmasa ya
Ne güzel ıslanıyor ilkyaz
Ne güzel ne güzel ne güzel
Denize zorla sokulmuş
Ağlamaklı bir çocuk gibi.
Sayfa 94Kitabı okudu
Garipsi huylar edindim nicedir
Garipsi duygular edindim.
Artık iyice tükenen
Bir ölü umuttan mıdır
Gittikçe yoğunlaşan bu yaşlı
Bu yılgın yalnızlıktan mı?
Yoksa eşiklerden sızan
Şu rezil ölüm kokusundan mı?
Nilüfer
Ben oraya koymuştum, almışlar,
Arasına sıkışık saatlerin.
Çıkarır bakardım kimseler yokken;
Beni bana gösterecek aynamdı, almışlar.
Kışken ilkyaz, sularımda açardı;
Buzlu dağlar gerisine kaçıracak ne vardı?
Eski defterlerde sararırmış yaprak.
Beni bana gösterecek anlamdı, almışlar.
Bir ışıktı yanardı gecelerde;
Akşam, çiçekler uykuya yattı,
Sardı karşı kıyıları karanlık-
Beni bana gösterecek lambamdı, almışlar.
Cahit Külebi