Yerin dibine batası bir akla uşaklık ediyoruz. Değişiği, örneksizi, uyuşmazı göresi gözümüz, taptaze, yabancımsı şarkıları duyası kulağımız yok. İllaki ezberlerimizdeki dirhem, baba yadigârı terazi. Olursa, kendimizinkini andıran gidişatlardan olsun. Hani neredeyse hayatı bile ezberleyip, sonra yaşayacağız...