‘’Ölemeyen birisinin tek çaresi yaşamaktır. O adam da yaşayacaktı. Delirmedi de ölmedi de…’’
Sayfa 54Kitabı okudu
‘’Fakat vücut tedavi olsa da kalpteki yaraların tedavisi mümkün değilmiş demek.’’
Sayfa 27Kitabı okudu
‘’Bazıları vicdanını kaybetmiş, bazıları aklını, bazıları ise gözlerini kaybetmiş de uçuruma doğru gittiklerinin farkında bile değiller.’’
Sayfa 22Kitabı okudu
Rûhi Zenginlik!
Mal, zenginlik bizim aç gözlülükle üstüne atladığımız ama karnımıza düşer düşmez çürüyüp gidecek yiyeceğimiz, tıpkı ayaklarımız gibi "Hayatı hareket ettiren güç mü acaba?" dedirse de kim bilir belki de ömür omurgası ruhî zenginliktedir.
Sayfa 332 - Kaynak YayınlarıKitabı okudu
"Zavallı, kanın içinde yaşadı, kanın içinde can verdi.."
Sayfa 318 - Kaynak YayınlarıKitabı okudu
Kara Durmaz'ın sevgi kesilen elleri Meral'in ellerinden ayrılıp evlâdına doğru uzandı. "Karadan doğan ağımsın sen, geceden gelen gündüzümsün. Karanlığımın ışığı..." demek isteyen bembeyez elleri tir tir titriyordu. O ellerin, elini veren Samet'i kendine çekip kucağına basmaya gücü zor yetti.
Sayfa 316 - Kaynak YayınlarıKitabı okudu
Söz bulamayan dilin yerine konuşan eller!
Karısı bir şey anlamış gibi hemen arkasına dolaşıp alnından tuttu. Kara Durmaz kemiğe dönen ellerini Meral'in mahrem ellerinin üstüne koydu. Söz bulamayan dilin yerine konuşan o eller birbirlerinden özür diliyorlardı. Onların bir ömür boyu kalplerinde taşıdıkları sevgileri o ellere geçmiş gibiydi.
Sayfa 315 - Kaynak YayınlarıKitabı okudu
Gerçekten de kör kuyunun ağzına kadar çektiği adam tam çıkacakken ümit ipi kopacak, tekrar karanlık kuyunun dibine düşecekti.
Sayfa 307 - Kaynak YayınlarıKitabı okudu
Gerçekten de yüksekten düşenin işi zor imiş.
Sayfa 304 - Kaynak YayınlarıKitabı okudu
0 bir kör kuyunun dibinde kalan adamın tepesinden sallanıp gelen kurtarıcı ip misaliydi. Bu duygu onu kanatlandırıyordu. Ama bir taraftan da o kuyunun dibinde umutlu gözlerini gökyüzüne dikip bekleyen zavallı ipe yapışıp tam kuyudan çıkacakken ip kopup bütün verilen emeklerin o son ümidinin de gitmiş adamla beraber paldır küldür kuyunun dibine düşmesi ihtimalinden korkuyordu. Bu korku onun kanatlarını bağlıyordu, yüreğine vesvese salıyordu.
Sayfa 300 - Kaynak YayınlarıKitabı okudu
Ömründen habersiz kalınan, ömrüne değer verilmemiş kimse yoktur. Her bir insan o kadar ehemmiyetlidir. Bu dünyada iz bırakmadan yürümek mümkün değildir oğlum, dedi..
Sayfa 281 - Kaynak YayınlarıKitabı okudu
O babasından mı, yoksa kılıçtan mı korktuğunu da tam bilmiyordu. Samet için o zamanlar onların pek farkı yoktu. Onların ikisi de korkunçtu.
Sayfa 266 - Kaynak YayınlarıKitabı okudu
- Bizim renklerimiz, ölçülerimiz, hızımız, gittiğimiz yol birbirine benzer. Her asrın rûhu kendisinde yaşayıp giden adamlardan yapılır.
Sayfa 257 - Kaynak YayınlarıKitabı okudu
Elin kalp ile doğrudan doğruya bir bağlantısı olmasın?!
Sayfa 233 - Kaynak YayınlarıKitabı okudu
Şu an onun en fazla ihtiyaç duyduğu şey yalnızlıktı..
Sayfa 195 - Kaynak YayınlarıKitabı okudu