Türkmencesini okudum. O kadar güzel anlatmış ki haya As-Samatın hayatını güzel edebi dili ve akıcılığıyla hayatın gerçeklerini bir kez daha hatırlatıyor. İnsanın acizliği, doyumsuzluğu ve buna rağmen bir hiç olmamızı çok güzel bir şekilde özetlemiş. Yaşayanlar yer yüzünde dolanıyor, ölenler ise altında bundan on asır önce de böyleydi eğer kıyamet kopmazsa bundan on asır sonra da böyle olacak.
Hayatın içinde yaşadığımız tüm bu karmaşanın boşa olduğu en sonunda hepimizin ulaşacağımız sonun belli olduğunu güzel özetlemiş ama bu gerçeklik benim tüylerimi ürpertti be yazarım :,(