İlyuseçka şöyle dedi.'' Babacığım ,mezarımı toprakla örttükten sonra üzerine bir ekmek kabuğu ufala. Serçeler gelir; seslerini duyar , yalnız olmadığıma sevinirim.''
— Durun Aleksey Fyodoroviç, durun. Bakın ne söyleyeceğim size: belki bu defa İlüşka ile hayallerimizi de gerçekleştirebiliriz, bir atla araba alırız. At karayağız olacak, ille karayağız olsun istedi. Sonra, evvelsi gün kurduğumuz gibi, vururuz yollara… K. eyaletinde tanıdığım bir avukat var, çocukluk arkadaşımdır. Güvenilir bir adamdır, istersem beni yazıhanesine kâtip olarak alacağını duydum. Kim bilir, alır belki de… Anamızı, Ninoçka’yı bindiririz arabaya, İlyuşeçka arabayı sürsün, ben yayan giderim, göç ederiz buradan.
Tanrım, üstüne su içtiğim bir borcun parasını da alabilsem buna da yeterdi!
İlyuşeçka öyle istedi, diye açıkladı Alyoşa’ya. Bir gece yatıyordu, ben de yanındaydım. “Babacığım, mezarımı toprakla örttükten sonra üzerine bir ekmek kabuğu ufala,” dedi. “Serçeler gelir; seslerini duyar, yalnız olmadığıma sevinirim.”
İlyuşeçka öyle istedi;
"Babacığım, mezarımı toprakla örttükten sonra üzerinde bir ekmek kabuğu ufala." dedi. "Serçeler gelir; seslerini duyar, yalnız olmadığıma sevinirim."
İlyuşeçka öyle istedi. Bir gece yatıyordu, ben de yanındaydım. “Babacığım mezarımı toprakla örttükten sonra üzerine bir ekmek kabuğu ufala,” dedi. “Serçeler gelir; seslerini duyar, yalnız olmadığıma sevinirim.”