Mücâhid (rah) şöyle demiştir: "Hümeze sûresinin birinci âyetinde, 'Vay haline' diye zikredilen 'Hümeze', insanları ayıplayanlar, 'Lümeze' ise (gıybet ile) insanların etlerini yiyenlerdir." Âyetin mânası şöyledir:
"Arkadan çekiştirmeyi ve yüze karşı eğlenmeyi âdet edinen herkesin vay haline!" (Hümeze 104/1)
Katâde şöyle der: "Bize anlatıldığına göre kabir azabı üçe ayrılır. Üçte biri gıybetten, üçte biri dedikodudan, üçte biri de idrardan korunmamaktan meydana gelir."
İbrahim et-Teymi (rah) der ki:
"Mümin, konuşmak istediği zaman düşünür. Eğer söz faydasına ise konuşur, zararına olacaksa susar. Günahkâr kimse ise hiç durmadan ve düşünmeden konuşup durur."
Hasan-ı Basri (rah) şöyle demiştir: "İnsanlar kıyamet günü Allah'ın (c.c) huzuruna getirilince onlara, 'Allah'tan (c.c) ecir alacak olanlar kalksın' diye seslenilir. Bunun üzerine sadece, dünyada insanları affedenler kalkarlar."
Abdullah b. Sa'lebe (rah) şöyle demiştir: "Ey insan, sen şu anda gülüyorsun ama belki kefenin dokumacının elinden çoktan yola çıkmış sana doğru gelmektedir."
Ibrahim et-Teymi (rah) der ki:
"Mümin, konuşmak istediği zaman düşünür. Eğer söz faydasına ise konuşur, zararına olacaksa susar. Günahkâr kimse ise hiç durmadan ve düşünmeden konuşup durur."