İmam-ı Rabbani :

Allahü Teâlâ (c.c) beşerin efendisinin hürmetine, bizleri bu büyük insanların (evliyaların) sevgisiyle nasiblendirsin.
En üstün dualar, en güzel selamlar Onun, yakınlarının, Onun peşinden gidenlerin üzerine olsun. Çünkü kişi sevdiğiyle beraberdir.

Kalb, birden fazla şeyi sevemez. Bir şeyle kurduğu sevgi bağı kalkmadıkça, bir başkası ile sevgi bağı kuramaz.

-Kul ile Rabbi arasındaki perde, kulun kendisidir.
Alem, dünya değil. Çünkü alemin kendisi, kul tarafından istenmiyor ki perde olsun. Kulun ancak ve ancak düşündüğü kendisidir, kendi nefsidir.
Onun için perde kuldur, başkası değil.

"Kişi sevdiği ile beraberdir."
Kalbinde Allah (c.c) sevgisindeb başka bir sevgi bırakmayanlara ne mutlu! Ve ancak O'nun rızasını isteyenlere müjdeler olsun!

Görünüşte insanlarla beraber ve onlarla alışveriş de ise de, hakikat de Allah (c.c) ile beraber.
Kâin ve bâin sofinin hali budur.
Yani; bu sofi kâindir, Allah ile beraberdir.
Bâindir, insanlardan uzaktır.

Ya da kâinden maksat; mahlûkat ile görünüşte beraberdir. Ama gerçekte bâindir, Allah (c.c) ile beraberdir.

"Nefis topluluktur ve hisleri, organları, kuvvetleri vardır" sözümüze gelince;
Nefisle, etten müteşekkil kalb arasında bir ilişki vardır. Nefsin, kalbe toplanan hakikatleri aracılığıyla, aynı zamanda ruhla da bir bağlantısı vardır.
Ruhtan gelen bu feyizler, evvelâ nefse gelir. Sonra nefisten, onun organlarına ve azâlarına yayılır. Hülasa özü ise, nefiste mevcuttur.

Kardeşlerim, şunu biliniz ki;
Ehlullah tarafından bildirildiği kadarıyla, ölmeden evvel ölme demek olan Fenâ gerçekleşmedikçe, O mukaddes Zat'a ulaşma nasib olmaz.

Ağzımı gül suyu ile binlerce yıkasam,
İsmini söylemeye, yine de lâyık olamam...

"Kelime-i şehadetten sonra birinci vazifemiz, kâfirlere yaşayış ve inanış olarak benzememek, onları yüceltecek ve anacak her şeyden kaçmak şeklinde onlara mukavemet etmektir" şeklinde tavsiyede bulunan İmam-ı Rabbânî'nin (k.s.) sanatçılarımız tarafından anlaşılması pek mümkün görünmüyor.