Politikanın kişide bıraktığı bir kirdir içtensizlik.
Sayfa 108Kitabı okudu
Kız... Kız değil, bir afet bu Fehmiciğim. Dogaüstü bir yaratık. Kara saçlarını omuzlarına atıp, adama bir bakışı var. Mitralyözle tarasalar, bir damla kanın akmaz.
Sayfa 59Kitabı okudu
Ticaret dediğin bir kumardır.her kumarda olduğu gibi,bunda da iyi oynayan değil,iyi Mano tutan kazanır.
Sayfa 44Kitabı okudu
Bırak çocuğu istediğini yapsın. Ne zaman Fehmi diye el uzatıldıysa, tümünde yüzümüzü ak çıkardı. Recep Bey olsun, Mazhar Müfit Bey olsun, öve öve yere komuyorlar. Hatta Paşa Hazretlerinin masasında bile adı geçti. Biri o olmasa, yazman bulamazdım, diyor; biri, ondan da önemlisi, ekmek derdindeki milletvekilleriyle boğuşmak zorunda kalırdım. Paşa, her defasında gülümseyerek dinliyor yaptıklarını. En beğendiği yanı da, bir şeyin yokluğundan söz edildiği zaman, bulurum falan dememesi. Çıkıp gittikten sonra, arananla dönüp gelmesi. Başını salladı anası.
– Bilmez misin yeğenini... Her zaman öyledir. Bir şeyi kafasina kodu mu, öldür Allah, sonunu getirir. Ama kâr, ama zarar. Sonunu almadıkça ardını bırakmaz gayrı. Babası rahmetli, çekiştiğimiz zamanlar; “Dırlanıp durma hanım, sana bir oğul bırakıyorum ki, tatar inadıyla ya ölür, ya olur. Sarma bana.” derdi.
Sayfa 31Kitabı okudu
Kadın dediğin, zamanı geldi mi yuva kurmasını bilmeli.fan Fin fonla,tan tin tunla debeleneceğim diye kaçırdı mı,sonra böyle terelelli olur işte...
Sayfa 21Kitabı okudu
Kitaplar her şeyi yazıyorlar
Onun bir yaşam boyu vuruşa vuruşa öğrendiklerini, bu gencecik çocuk su gibi biliyor. Kitaplar, dede, diyor... Kitaplar her şeyi yazıyorlar. Öğrenmesini bilen, onlardan her şeyi alabilir. Öyle şeyler ki, egemenliğini pekiştirmek isteyen her gücün, neden ilkin kitaba saldırıp, sonra yine kitapla kendi düşüncesini yaymaya uğraştığını belleğinin derinliklerinde kavrıyor Fehmi.
Sayfa 305