Burada nehir, Allah’ın imtihanıdır.
“Tâlût, ordu ile hareket edince, “Şüphesiz Allah, sizi bir ırmakla imtihan edecektir. Kim ondan içerse benden değildir. Kim onu tatmazsa işte o bendendir. Ancak eliyle bir avuç alan başka.” dedi. İçlerinden pek azı hariç, hepsi ırmaktan içtiler. Tâlût ve onunla beraber iman edenler ırmağı geçince, (geride kalanlar) “Bugün bizim Câlût’a ve askerlerine karşı koyacak gücümüz yok.” dediler. Allah’a kavuşacaklarını kesin olarak bilenler (ırmağı geçenler) ise şu cevabı verdiler: “Allah’ın izniyle büyük bir topluluğa galip gelen nice küçük topluluklar vardır. Allah, sabredenlerle beraberdir.”
(Bakara 2(249)
Bu nehir bazen kamunun malı olur mu? Olur.
Vakıf malı olur mu? Olur.
Ortaklıklarda ticarete konu olan mal olur mu? Olur.
Mevki, makam, etiket olur mu? Olur.
Şan, şöhret, itibar olur mu? Olur.
Şehvet, karşı cinse karşı düşkünlük olur mu? Olur.
Muhammed Emin Yıldırım
Gitti Mecnun hane-i dehri bana ısmarladı
Bir harap evdir kalır divâneden divâneye
Bakara Suresi
249. Tâlut askerlerle beraber ayrılınca, "Biliniz ki Allah sizi bir ırmakla imtihân edecek. Kim ondan içerse benden değildir. Sadece bir avuç içen müstesna. Kim ondan içmezse bendendir" dedi. İçlerinden pek azı hariç hepsi ırmaktan içtiler. Tâlut ve iman edenler beraberce ırmağı geçince, "Bugün, bizim Câlut'a ve askerlerine
Sayfa 287Kitabı okuyor
GENÇLİKTEKİ VERÂ VE TAKVÂNIN NETİCESİ
İmâm-ı Âzam rahimehullâh’ın babası Sâbit Hazretleri, zühd ve takvâ sahibi bir zât idi. Gençliğinde bir gün, bir nehir kenarında abdest alırken, suyun üzerinden önüne bir elma geldi. Onu aldı ve abdestini bitirdikten sonra elmayı bir defa ısırdı, fakat elmanın sahibi aklına gelip ısırdığını yutmadan tükürdü. Tükürüğünde kan olduğunu gördü. Kendi
Burası "Îlât Vadisi"...
Burada, MÖ 1020'de Talut liderliğindeki İsrailoğullarının, Calut liderliğindeki kâfirleri mağlup ettiği meşhur savaş gerçekleşti.
Savaş 40 gün ve gece sürdü ve bu süre zarfında iki ordu bir kez gündüz ve bir kez gece savaştı. Davud (عليه السلام) tarafından liderleri Calut'un öldürülmesi ve başının
Gitti Mecnun hane-i dehri bana ismarladı
Bir harap evdir kalır divâneden divaneye
