Reklam
Ve aşktandır benim bütün yaralarım Aşktan, aşktan, aşktan.
Bak, gene de nasıl dokunabiliyorum Kalıntısıyla ellerimin karanlık düşlerin dibine Nasıl bir dövme yapabiliyorum yüreğime kan lekesi gibi Suçsuz mutluluklarından yaşamın ?
Pişman değilim Düşünürken yenilgiyi,o acı yenilgiyi Çünkü ölüm tepesinin doruğunda Öptüm yazgımın çarmıhını
Yapamıyordum artık yapamıyordum Yadsıyarak yükseliyordu yoldan ayak seslerim Daha büyüktü umutsuzluğum sabırdan Ve geçiyordu bahar o yemyeşil düş Penceremden Sesleniyordu yüreğime: "Bak Hiçbir zaman ilerlemedin Battın sen!"
Reklam
Ne verdiniz tenin ve isteğin kaçışından başka? Daha da yalancı olmaz mıydı Başıma koyduğum ve kokular saçan Kâğıttan yapılmış taçtan daha yalancı Saçlarıma iliştirdiğim bir çiçek?
Bulmuyorlar mı o soğuk ve yok edici ağızda? Ve ne derdiniz bana ey yalın ve aldatıcı sözcükler?
Sıfır misali; toplamadaki, çarpmadaki, çıkarmadaki Sonuç daima aynı olunabilirdi Gözlerim kahrının kozasında Yıpranmış bir ayakkabının renksiz tokası sanılabilirdi Su gibi kendinin derinliklerinde kurutulabilirdi
Bir anın güzelliği, utançla Şipşak çekilmiş gülünç bir siyah beyaz bir fotoğraf gibi Sandığın diplerinde saklanabilirdi
1,000 öğeden 981 ile 990 arasındakiler gösteriliyor.