Adaletin ince ipiyle asılıyken güvenim, Ve bütün şehirde
Lambalarımın yüreğini paramparça ettikerinde,
Aşkımın çocuksu gözlerini
Kanunun kara mendiliyle kapattıklarında Ve arzumun ıstıraplı şakaklarından
Kan fıskiyeleri fışkırdığında
Benim hayatım
Duvar saatinin tiktaklarından başka bir şey olmadığında
Anladım ki mutlaka, mutlaka, mutlaka
Sevmeliyin delicesine.