342 syf.
7/10 puan verdi
Toplumsal cinsiyet üzerine psiko-nörolojik araştırmalar temel alınarak hazırlanmış ve yer yer yazarın kişisel analizlerinin de olduğu kitap. Özellikle mevcut düzen içi sınıflandırmalar ile alakalı olarak bir irdeleyiş olduğundan bu kitabı ataerkil sistem analizi olarak düşünmek daha doğru olacaktır.
Bildiğiniz ve yaşadığınız üzere kız ve
464 syf.
·
Not rated
"Devrim, kendi evlatlarını yer."(Alıntı)
"Zamanların en iyisiydi, zamanların en kötüsüydü, hem akıl çağıydı, hem aptallık, hem inanç devriydi, hem de kuşku, Aydınlık mevsimiydi, Karanlık mevsimiydi, hem umut baharı, hem de umutsuzluk kışıydı, hem her şeyimiz vardı, hem hiçbir şeyimiz yoktu." diye dünyanın en iyi
Büyülenme gerçek anlamda büyüledi kesinlikle okunmalı
Evet ,bitti nihayet! Broch ile bu kadar geç tanıştığım için oldukça üzgünüm. Almanlar her alanda olduğu gibi edebiyatta da çok iyiler. Ben daha önce Alman edebiyatından Kafka ve Nietzsche okumuştum sonrasında Canetti ve Thomas Mann ve nihayet Broch ile tanıştım. Alman idealizmi dedikleri bu olsa gerek. Hepsi işlerini en iyi şekilde yapmaya çalışıyorlar ki başarıyorlar da.
Gelelim büyüleyen “Büyülenme” ye. Spoiler vermeden kısaca incelemeye çalışacağım.Bir köy düşünün aşağı ve yukarı olmak üzere iki parçaya bölünmüş. Yukarı denen kısım yani dağa yakın kısım madencilikle aşağı yani ova kısım tarımla uğraşır. Yukarı kısımda altın madeni yer alır. Çok önceleri maden kazası olduğundan artık dağa ilişmemeye karar vermiş köy halkı. Tarımla uğraşanlar da toprağa çok önem verirler onlar için toprak kutsaldır ve toprağın verimli olabilmesi pagan geleneğinden gelen kurban verme törenleri düzenlenir.
Bir gün eşkali belirsiz bir adam birden çıkıverir ortaya ve insanları etkilemeye deyim yerindeyse büyükemeye başlar. Olanları anlatan kişi köyün doktorudur.
Bu kitapta insanların nasıl kolayca kandırılabileceği istense zayıf yanları kullanılıp nasıl her yöne çekilebilineceği muhteşem bir üslupla anlatılıyor.
Anaerkil ve ataerkillik, inanç , siyaset kitle psikolojisi, bireysel psikoloji harika bir şekilde dile getirilmiştir.
Benim en üzüldüğüm nokta ise böyle muhteşem yazarlar ve kitaplarının çok az bilinip okunması. Herkes popüler olanı daha da popüler yapma derdinde. Gerçek anlamda kaliteli kitapları okuyan çok nadir insan var ne yazık ki.
İnanca bağlı gerçekçilik
'' Doğru olmasını istediğimiz şey ile gerçekten doğru olan şey arasındaki farkı nasıl anlayabiliriz? ''
Michael Shermer'a göre kesinlikle => BİLİM
Öncelikle bu kitabı , inancın ne olduğunu ,nasıl geliştiğini , inançla gerçeklik arasındaki farkı nasıl anlayabiliriz ya da anlayabilir miyiz gibi soruları soran , bunlara olası cevaplar arayan her
Camus, saygılar dostum ama inan okurken psikolojimi yordun. Karanlıksın. Evet, karanlık da hayatımızın bir parçası ama yapma be gülüm nettin böyle:D
Bir an yarım kalacaksın diye korktum ama ilerleyince ilginçleşti ana karakterin kaderi. Umutlandım belki bir ihtimal kurtuluşu vardır diye. Ama nerden nereye geldik böyle dedim.. Diğerlerinden farklı olmak, farklı düşünmek, farklı hissetmek, farklı bakış açısı ve inanca sahip olmak suç ise o zaman insan kalmazdı dünya üstünde. Böyle saçmalık görmedim sinirim bozuldu sonunda, şaka olmalı bu dedim?!!
Hani hapisi anladım ama giyotin nedir abi?
Bir yandan da dünyası bu kadar garip bir karakterle de çok karşılaşmıyorsunuz tabi. Özellikle kitabın sonundaki pederle konuşması bayağı çarpıcı bir sahneydi gözümde tamamen canlandı. Kısa olup bu tür etkiler bırakabilen yazarlara gerçekten içten saygı duyuyorum, kolay bir işçilik söz konusu değil. Bazı kelime oyunları ve yaratıcı kullanımları çok hoşuma gitti, altını çizdiğim birkaç tanesi;
-Gölge kokan küçük bir oda
-isimsiz saatler
Üzgünüm ama kitabın sonunda Müslüm Gürses'in 'Batsın bu dünya, bitsin bu dünya' şarkısı çaldı benim için.
Böyle bir sonu hak ettiğini düşünmüyorum.
Ama bu elbette yazarın kararı ve her şey optimistic bir Pollyanna dünyasında gerçekleşmek zorunda değil. Bu Camus'un okuduğum ilk kitabı onu daha fazla tanımak adına tekrar deşmem lazım ))) ancak o zaman teşhis koyabilirim yalnız ve karanlık dünyasına. Çünkü yazarlar daima kendilerinden bir şeyler aktarırlar inancındayım. Okuyun, kendiniz değerlendirin.
Tanrı vardır, yoksa bile..
Çelişkiler içindeki Cioran, bu kitabında diğer kitaplarına kıyasla oldukça iç karartıcı geldi bana. Kitabı bir kaç kez yarım bırakıp tekrar başladım. Bu karantina günlerinin bunalımlı ruh hali içinde beni oldukça gerdi kitap. Cioran, inanç olarak bana uzak olmasına rağmen, severek okuduğum bir yazardır. Çok şaşırtıcı ve tam isabet tespitleri vardır. Karamsarlığın ve umutsuzluğun doruklarında gezinirken bile, eğlenceli bir tarafı olurdu. Fakat bu kitapta asla eğlendirici ya da olumlu bir şey yok. Zaten sınırları olmayan yazar, bu sefer "daha ne kadar ileri gidebilirdi ki?" dedirtti bana. Aydınlık ve karanlık arasında dengeli bir yazım tarzı vardı okuduğum diğer kitaplarında. Fakat burda aydınlığa göz bile kırpmamış. Anakin Skywalker'ın Darth Vader'a dönüşmesi gibi; tamamen karanlık tarafta saplanıp kalmış.
Edebî dilini çok severim yazarın. Anadili olmamasına karşın Fransızca'yı konuşturur. O yüzden okumayla ilgili bir problem çekmedim. Şairane ve akıcı üslup kitabı rahat okutuyor. Ama karantinada fındık kadar kalmış aklımı ve leblebi kadar kalmış sabrımı zorladı. Allah'tan depresif bir zamanıma denk gelmedi.
Velhasıl, kitabın zayıf psikolojiyi ve oturmamış inançları zehirleme tehlikesi var. İntihara meyilli insanlara bu kitabı okutturmayın. İnsanı umutsuzluk çukuruna atar ve ordan çıkarmaz. Ayrıca ölüm ve yok oluş güzellemesi yapmakta. Tekrar okumayacağım tek Cioran kitabı budur.
"Asla tavsiye etmeyeceğiniz bir kitap var mı?" sorusuna cevabımdır..
