Ah Oğuz Atay'ım ahh... 88 sene önce bugün İnebolu'da gelmişsin bu kötü dünyaya. Sende herkes gibi geçip gitmişsin bu fani dünyadan...43 yıllık hayatına meğer kac 43 yıl sığdımışsın. Seninle tanışmam öyle çok eski yıllara dayanmıyor belki ama iyi ki de tanımışım. Keşke oyuncak araba yerine bana Tehlikeli Oyunları, Korkuyu Beklerken, Tutunamayanları verselerdi. O yaşta ne anlarım dimi ama en azından daha erken tanırdım.Kaybolan herkesin kendini bulmak için seninle tanışması gerektiğine inanıyorum.Bize senden geriye kalan, senin bıraktığın her şey için teşekkür ederim. İlker Kaleli'nin de dediği gibi; -Keske Oğuz Atay benim abim olsaydı...
-Beni anlamıyorlardı. Zarar yok. Zaten beni, daha kimler anlamadı.Ben iç dünyama dönüyorum. Orada hayal kırıklığına yer yok.
-Beni anlamalısın çünkü ben kitap değilim, çünkü ben öldükten sonra kimse beni okuyamaz, yaşarken anlaşılmaya mecburum.
-Korkuyoruz. Düşünmekten ve sevmekten korkuyoruz. İnsan olmaktan korkuyoruz.
"Sana sarı laleler aldım çiçek pazarından." 🌸🎶
Çok şanslıyım ki bir MFÖ konserine gittiğim için güzel anılardan biri benim için. Çünkü turne kapsamında Eskişehir'e de gelmişlerdi konsere. Annem ile ben ikimiz gitmiştik. Çok güzel bir anıydı...😿Çok üzgünüz... daha geçen günlerde bu grubu dinlerken bulmuştum kendimi... Hayat.. Zalim ve ölümlü dünya işte... Koskoca dev çınarlık grup... ölüm bile ayıramaz onları çünkü bir gün buluşacaklar buna inanıyorum. Kabrin, yattığın yerin huzur çiçek dolu olsun büyük usta... 🌿💕#özkanuğur
#MFÖ
Şu söze o kadar çok inanıyorum ki ;
Kalbin güzelse, kaybetsen bile kazanıyorsun.☘
Joseph Murphy- Bilinçaltının Gücü
Joseph Murphy’e çoğu yerde katılıp bazı yerlerde katılamıyorum. Kitabı resmen kavga ederek okuyorum :) Çoğunlukla savunduğu fikirler Türkiye sınırları içerisinde ütopik geliyor bana. Sözün özü kısası, her şey bilinçaltında başlıyor ve başımıza ne geliyorsa bilinçaltı sorumlu. Ama şöyle bir durum var ki, ben çocukluğumdaki bilinçaltımda 20’li yaşlarım böyle değildi, hayal ettiğim bu değildi. Ama yine de olacağına inandım. Sonuç olumsuz…Herkes bir gün zengin olacağına inanmaz mı veya umut etmez mi? Bu düşünce kırıntıları da bilinçaltına yansımıyor mu? Eee o zaman neden zengin olmuyoruz? Bilinçli zihinde her ne kadar ağzımızdan çıkan şeyler olumsuz olsa da arka planda olmasını umuyoruz. Türkçe Öğretmenliği bölümü okuduğum için çoğu kişi bana atanamazsın diyor. (Bak, bak karşı tarafa iletilen olumsuz telkinlere bak 🥲🥲) Ama ben yine de atanacağıma inanıyorum. Bir şeylerin yolunda gideceğine, güzel olacağına inancım her zaman tam. Bunu sadece içimden de değil, dışımdan da söylüyorum hep. Bilinçli zihnim bunların farkında da bilinçaltım duymuyor mu beni?