~~~~~~~~~~KİTÂB-I AŞK~~~~~~~~~~
Türk ve Dünyâ Edebiyatı’ndan aşka, sevdâya, muhabbete dâir alıntılar... Katkıda bulunmak arzu eden sevgili okurlar davetlidir; lütfen buyrunuz!..
1
Sevgiliye sadakatin özü ve özeti, aşkını sır gibi saklamak, iyilik gördüğünde de, kötülük gördüğünde de bu tavrı değiştirmemektir...
Kitab-ı Aşk, İskender Pala
Bugün Kendin İçin Ne Yaptın?
Ne gariptir ki insanoğlu kendi yapıp etmelerini gerekçelendirmek zaruretiyle karşı karşıya kaldığında, gerekçelerini "dışarıdan" (kendi dışından) bulmak mecburiyetini hisseder nefsinde. Çünkü "Bu işi niçin yapıyorsun?" suâline, "Hiiiç, canım öyle istediği için..." cevabını verebilmek her babayiğidin harcı değildir.
Sayfa 66 - Kapı Yayınları / yüzüme kapıyı kapadığımdaKitabı okudu
İnanmak çok güç... Ben her şeyi bırakıp kafamda intiharlar kurarken elimden tutan, yıllarca benimle bir baba gibi ilgilenen; kitaplar, şiirler armağan eden; duruşuyla, tavırlarıyla, konuşmalarıyla beni hayata döndüren, yeniden yaşama sevinci veren o adam birgün sessiz sedasız, başına bir kurşun kondurarak ayrıldı bu dünyadan. Bana gitme, tutun diyen adama kal diyecek kimse yoktu belki de... Ben dahil... Onun şiirleriyle, mektuplarıyla, kitaplarıyla kalakaldığım bu dünyayı onun sayesinde bırakıp gidemeyecek kadar büyük bir sevgiyle bağrıma bastım, peşinden de gidemiyorum artık. Şunu anladım; birini yaşamaya inandıracak, ama zamanı gelince çekip gidecek kadar cesur olmak herkesin harcı değil.
Din ve Akıl: Dücane Cündioğlu’nun Teklifi Üzerine Bazı Yorumlar |
Özgür Koca
Dücane Cündioğlu belirli bir takipçi kitlesine sahip önemli bir düşünür. Bu yazıda son konuşmalarında din ve akıl ilişkisi üzerine söylediklerini kısaca özetleyip bazı itirazlarımı dile getirmek istiyorum.
Cündioğlu “kırk yıllık bir arayışın muhasebesi” olarak
"Çilekeş ise hiç değilim. Ben bir zevk adamıyım." (Bu cümleyi üstüne basarak söylemişti); "özgürlüğün zirvesine erişebilmiş adamın zevki. Dostluğa bayılırım. Onu buldum. Sonra da kaybettim. Geri dönmesini beklerken bütün tutkumla onu düşünüyorum. Boş saatlerimde, odamda yalnızken ya da is sız bir yolda giderken kaybedilmiş dostluğun
