Bir nefeslik kahveye gelen komşu teyzemin verdiği ferahlığı buldum sende Ah'lar ağacı... öyle içten öyle sıcak öyle sempatik... Hepsinden öte hayatı buldum, bizi buldum...bizden birini buldum... Rengarenk reçeller dizdim ben de kalbimin raflarına okurken seni...yeri geldi ben de derin bir "ah" çektim taa ciğerimden. Sen "tehlikeli sayılmam artık kalbimi kalın bir kitabın arasında kuruttum' derken ben kalbimi yokladım yerinden.
"Hay ben sizin ruhunuza çiçek aşısı yapayım da çiçekler açsın ruhunuz" derken sen ben ruhumu açtım sayfalarında. Kalemin, üslubun, samimiyetin muffin kekim üzerindeki dozunda krema kadar , ince belli bardağımdaki demini almış iki şekerli çayım kadar iyi geldi sevgili Didem Madak..