Akış
Ara
Mesajlar
1
Bildirimler
Kaydedilenler
Ne Okusam?
Profil
Gönderi Oluştur
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.17
“Belki de tükenmişimdir. Bir şeyler için uğraşacak çabayı kendimde bulamıyorumdur. Benim de emek vermeden güzel giden şeylere ihtiyacım vardır. Yorulmak istemiyorumdur. Yeniden inanmaya ihtiyacım vardır…”
Belki de aşık olduğumu sanıyordum, belki de sadece açtım yalnızlık çekiyordum, belki de herhangi birinin bir oyuncak tabancayla bile vurabileceği bir hedeftim.
Sayfa 27Kitabı okudu
Uzanmış yatıyorum, hareketsizce… Tek gördüğüm şey bir boşluk, tek beslendiğim şey bir boşluk, tek bir şey var; boşluk. Acı bile çekmiyorum.
Sayfa 58Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Ne olacaktı şimdi? Gelecek ne getirecekti? Bilmiyorum! Hiçbir fikrim yok! Bir örümcek mesela, sabit bir noktadan hedefinin içine doğru koşarken önünde daimi bir boşluk görür. Ne kadar çırpınırsa çırpınsın ayak basacak yer bulamadığı bir boşluk… Bende bu durumdayım işte. Önümde daimi bir boşluk var, beni ileriye doğru güdüleyen bir şey ve arkamda yatan bir netice… Fakat yazık ki bu hayat geriye dönük ve korkunçtu, tahammül edilir gibi de değildi…
Sayfa 24Kitabı okudu
Devletin işleri her gün aksaklıklara yol açıyorsa, devlet kökten değişmelidir.
Yapmamız gerekirken, yapabilecekken ve halâ şansımız varken yapmadığımız şeyleri gördüğümüz gün cehennem başlar.
Ve sallanan iktidar koltuklarında kalabilmek için umutsuzca çırpınan ülkelerin o mutlu azınlığı…
Sayfa 57Kitabı okudu
O yıllarından şöyle bahsediyordu:
“Yalnızca olanaklıya, ortalamaya, sıradana ve anlamsıza inanan, kendilerine yabancı gelen ve önemi olan her şeyi yadsıyan ve alışılmadık her şeyi bildik olana indirgeyen sözlere boyun eğen… Bunaltıcı darlıkta ufuklar ve tekdüzeliğin sonsuz çölü vardı…”
Freud-Jung MektuplaşmalarıKitabı okudu
halk…
düşmüş halk yığını!
bıkkın, yorgun, şaşkın…
bir kıvılcım, küçücük bir kıvılcım
bazen bu cansız sessiz topluluğu
parçalıyordu ansızın.
kendi korkularında boğulmuşlardı
ve o korkunç duyusu günahların
kör ve künt ruhlarını felç etmişti artık.
durmuşlar
ve dalmışlardı…
ve güneş de ölmüştü,
ve kimse bilmiyordu.
Sayfa 135Kitabı okudu
ne denli acı ve karanlık günlerdi…
kimse aşkı düşünmedi artık
kimse zaferi düşünmedi
ve kimse
hiçbir şeyi düşünmedi artık.
Sayfa 133Kitabı okudu
o günler geçip gitti.
o iyi günler,
o dolu günler…