Gönül yorgunluğu ne, biliyor musun?
“Kırk cümle kuruyorsun, ağzını açmadan vazgeçiyorsun. İncinme değil bu, insana olan inancını yitirme...”
Gönül ağyar içün incinme yare
Gül olmaz bağ-ı alemde dikensiz
Gönül ettikleri için sevgiliye gücenme
Alemde dikensiz gül olmaz.
Ne mi gönül yorgunluğu ;
kırk cümle kuruyorsun, ağzını açmadan vazgeçiyorsun.
İncinme değil bu, insana olan inancını yitirme. Yaranı evde bırakıp çıkıyorsun sokağa. Öyle bir uzaklık ki, şikayetin sularını çoktan geçtin. Hiçbir şeye öfke duymuyorsun. İnsan boylu boyunca bir hastalık. İnsan korku. İnsan yıkım. İhtiraslarının külü insan. İnanmıyorsun artık. Anlamamak değil, inanmıyorsun! Can sıkıntısı değil, inanmıyorsun! Yaşamak korkusu değil, inanmıyorsun!
İbrahim Hakkı hazretlerinin kızı Hanife Hatun'a nasihati
Güzel Allah senden razı olsun,
Güleç yüzün görenler zevki bulsun,
Sözünden her gönül lezzetle dolsun,
Güleç yüzlü, güzel sözlü ol ey cân.
...
Sakın bir kimseyi incitme, sövme,
Ve sen bir kimseden incinme, dövme
Dahî sen kendini sohbete övme,
Güleç yüzlü, güzel sözlü ol ey cân
“Ahmaklar, insan yapısı mescide saygı gösterirler de, gönül sahiplerinin gönüllerini kırmaya çalışırlar.”
Sayfa 45
Gönül, hasetçilerin eziyetinden incinme, Tanrı'ya dayan. Bizim ümidini, kesmeyen hatırımıza kötülük gelmez.
Sayfa 165 - İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
İncinme incitenden
Gönül yap hâtırın hoş tut sakın incitme bir canı
Ki her kim her kime her ne ider kendi bulur anı.
incinme gönül, incinme..
* * *
Turab ol karış tozlara
İncinme gönül incinme
Kulak verme her sözlere
İncinme gönül incinme
Pir Sultan Abdal
Gönül yorgunluğu ne, biliyor musun? Gökte yıldızın kalmiyor. Gölgen bir yere sığmıyor. İçindeki şarkı içinde boğuluyor. Penceren sokağa bakmıyor. Bütün sevgi sözleri kalbinde cezaya dönüyor. Kirpiklerin hiçbir güzellikle halkalanmıyor. Baktığın bütün sular yeraltına çekiliyor. Sevmek korkusu ayrılıktan çok önce acı veriyor. Dünyanın bütün
Gönül yorgunluğu ne biliyor musun?
Kırk cümle kuruyorsun, ağzını açmadan vazgeçiyorsun.
İncinme değil bu, insana olan inancını yitirme.
Yaranı evde bırakıp çıkıyorsun sokağa.
Öyle bir uzaklık ki şikayetin sularını çoktan geçtin.
Hiçbir şeye öfke duymuyorsun.
İnsan boylu boyunca bir hastalık.
İnsan korku.
İnsan yıkım...