Zamanların en iyisiydi..En kötüsü de.Akıl çağıydı,budalalık çağı da.İnanç yaşanıyordu.Umudun baharıydı,yeisin kışı çağıydı aynı zamanda,ama inkar çağıydıda.Bie taraftan aydınlık,bir taraftanda karanlık bir mevsim yaşanıyordu.Umudun baharıydı,yeisin kışı...Her şeyimiz vardı,ama hiçbirşeyimiz yoktu.Hepimiz doğruca cennete gidiyorduk ama hepimiz cehennemede gidiyorduk.Kısaca o çağ bu devre öyle benziyorduki,sesi en çok çıkan otoriteler iyisiyle kötüsüyle ikisinin mukayesesini,sadece üstünlük bağlamında yapılmasında ısrar ediyorlardı.