Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Gönderi Oluştur
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.25
Anna
Piyasaların hınçla dolu iniş çıkışlarına kalbimiz dayanıyor bir şekilde.
kalbimiz derken,
ilk gençliğimiz, sakalımız,
bir kasetin iki yüzüne de ard arda kaydedip dinlediğimiz şarkımız diyorum
aslında.
işte böyle yaşıyoruz ve yaşamak da sana dair uzayıp giden bir özleme dönüşüyor.
insaf et Anna!
Camlardan ölesiye sarkan gündelikçi kadınlar, elindeki eczane poşetleriyle çaresiz bekleyen yaşlı adamlar, pazar yerlerinden artık toplayanlar, eskimiş kıyafetleriyle düğün salonlarında şarkı söyleyenler, sefer tasından utanan genç adam ve diğerleri.
Şehrin ötekileri yani.
Biraz Raif Efendi, biraz Maria Puder, Sartre, Bachelard, Anna ve biraz
Tarık Tufan benim için bütün yazarların üstünde, çok ayrı bir yerde. Bir Adam Girdi Şehre Koşarak kitabıyla tanıdım onu. 21 yaşında olmalıyım. Anna'sını dinledim İsmail Kılıçarslan 'ın sesinden. İnsaf et Anna, gidelim buralardandan diyordu. Orhan' ın hikâyesini dinlerken kadim bir konuyu aşkı, tutkuları işliyor olması o kadar tanıdıktı ki. Ben okuduğumda beni mahveden kitapları seviyorum. Aşıklara Yer Yok benim için mahvolduğum kitaplardan biriydi ama mutluyum da. Çünkü Tarık Tufan hep "iyi ki" dedirtti bana. Orhan kendi mahvoluşunu dev ekranda izleyen duygusal bir adam. İnsan tutkularına bu kadar kapılınca böyle güçsüzleşebiliyor dedirten cinsten bir adam. Yaraları var, babasından, annesinden aldığı kanayan yaraları. Bu dünyaya ayak uyduramamış,her şeyi fazla anlamlandırmış biri. Firdevs bile belki bize anlattığı kadar derin biri değil. (ki ben çok kızgınım ona, bir de mektupla veda etmek yazık ya ulan adam neler yaptı senin için ). İnsan sevince cenneti de cehennemi de taşıyor içinde. Nereye giderse gitsin yaraları da onunla geliyor, ta ki onları kabul edene, güneşin içinde açmasına izin verene kadar. Güneş bazen bir dost, bazen bir kitap, bazen niye geldiğini hiç bilmediği bir şehir oluyor. Hiçbir şey sebepsiz değildir dedirtti kitap bana. Ve umut içimizde kanat çırpan bir kuş. Sen hep yaz #TarıkTufan.
Biz her şeye, esirgeyen ve bağışlayan,
çokça esirgeyen ve çokça bağışlayan,
hep esirgeyen ve hep bağışlayan Rabbin adıyla başlayan adamlarız Anna.
Büyücülerin, haramilerin, borsacıların, reklamcıların, korsanların, işgalcilerin, bankacıların elinden kurtulmamız da bundan.
Sanayi devriminde bile, karanlık, rutubetli, çok bağırışlı, çok nefessiz, çok sabahsız, çok aşksız, çok çiçeksiz, çok neşesiz, çok kitapsız bir fabrikada hayatta kaldık sırf bu yüzden.
Piyasaların hınçla dolu iniş çıkışlarına kalbimiz dayanıyor bir şekilde. kalbimiz derken, ilk gençliğimiz, sakalımız, bir kasetin iki yüzüne de ardarda kaydedip dinlediğimiz şarkımız diyorum aslında.
İşte böyle yaşıyoruz ve yaşamak da sana dair uzayıp giden bir özleme dönüşüyor.
insaf et Anna!
gidelim buradan.