''İnsan ister dâhi ister aptal olsun, yalnızca kendine ait saf bir dünya asla mümkün olmaz.''
Haruki Murakami
"..insan varlığının yegâne amacı, varlığın karanlığında bir anlam ışığı yakmaktır."
Yeter ki insan neyi görmek istediğini bilsin.
"Ah, resim yaparken insan hep biraz âşıktır aslında. Bana hep insan resme içindeki âşık bir yanı döküyor gibi gelir. Fakat bütün bunlar o kadar hassas, uçucu ve mucizevi şeyler ki, hem evlilik de görünmüyor. Bu durumda sana nasıl bir torun yapabilirim ki?"
Sayfa 23Kitabı okuyor
İnsan bulutlara baktıkça onları istediği biçime sokar,değişen şekillerde istediği şeyi düşünebilirdi.
Sayfa 9
İnsan kabahatin kendinde olduğunu bilince, hakikatin zehri kendisine sıçramasın diye suçu, başının üstünden geçen kuşa bile atabilir.
Sayfa 117Kitabı okudu
Ama ölüm ne denli uzak bir olasılıktır insan gençken... Oyun bozan olmak ölümden beterdir.
Zihin fukara olunca akıl ukala olurmuş.
Dünya nüfusu arttıkça, insan sayısı azalıyor.
Öncesinde hem azmış hem çokmuşum
Sonrasında bir varmış, bir yokmuşum...
Harcadık ömrümüzü insan çölünde..🌚
Belki de insan her şeyi içine atmaktan boğuluyor zamanla
Aradığın seni arayandır.
Maktul-Katil …!
Yüreğini açanlara mızraklarla saldırdığında kazandığını sanırsın, aslında kendi kaybetmişsindir. Farkı çoğu zaman ya geç ya da hiç anlamazsın. Ama anladığında bilirsin ki! Sende zamanında mızraklarla yaralanmışsındır. Yani asıl olan yara almamak için yaralamayı seçmişsindir. Kısacası maktul olmamak için katil olmayı öğrenmişsindir. İşte bu yüzden içindeki katili ve maktulü besleyen kendinden başkası değildir….!
evine bir daha hiç dönmemeli
bir yola çıkarsa insan
bir daha hiç sevmemeli
çöpe attıysa kalbini”
