Ben hayatımda hiç bu kadar çaresiz hissetmedim. Her gün gidip saatlerce zaman geçirip, zamanın farkında olmadığım o evde bugün nasıl saatlerin ilerleyeceğini ( Ne Yapacağımı ) bilmiyorum. Dünya'ya kafa tutabilecek ben nasıl oldu da bir çift göze yenik düştüm bilmiyorum. Gerçekten sana ne zaman bu kadar alıştım ? Ne zaman sen sen olmaktan çıkıp ta benden bir parça oldun ? Peki yıllarca aklıma bile gelmeyen binlerce anı nasıl bi anda aklımdan çıkmaz oldu ? Aşk mı bu ? Yoksa alışkanlıktan başka bir şey değil mi ? Sadece korkuyorum, çok fazla korkuyorum. Gülümsemeden 2 dakika bile duramayan ben, nasıl olurda saatlerce karamsar şekilde duruyorum. Çok zeki olduğumu söyleyen onlarca insan varken, yaktığım sigarayı unutacak kadar nasıl aptallaştırdın beni ? Gerçekten biter mi sevgi ? Sonsuz olan tek şey değil midir duygular ? Bu saatten sonra mümkün mü anıları unutmak ?........