Beni yazarın tam da yazdığı şekilde etkileyen bir cümle ile kitapta karşılamak . Ne güzel bir tevafuk oldu böyle .. ALLAH’A VE PEYGAMBER’ E İHANET ETMEYİN !!! Bu sözü rehber alıpta doğru yaşamamak elde olmasa gerek.. Bu söz ışığınız olsun İNŞALLAH!!
Aslında kitabı okurken birçok yerin altını çizdim . Şimdi hangi sözden bahsetsem diğerinin hatrı kalır.. Mutlaka okuyun derim kitap severler.. Birçok başlıkta kendimi buldum..Kendimi okudum sanki.. İnsanı en çok yoran şeyin kendi karanlığı olduğunu öyle güzel anlatmış ki ... Sizlerinde böyle düşüneceğine eminim .. Ne diyor yazar “İnsan kaybettikleriyle insandır..”
İnsan kaybettikleriyle insandır diyor yazar kitapta. Gerçekten de öyle değil mi ? Kaybedenler insan kalmıyor mu bu hayatta ? İçli bir öykü, okunmaya değer..
Ve Sen Kuş Olur Gidersin
"İnsan kaybettikleriyle insandır."
.
Kitabın konusuna gelirsek kendi karanlığında yitip gitmiş bir adamın hayatla olan mücadelesi ve imkansız aşk...
.
Kitabın üslubu süslü değildir.Yalın ve özdür.
.
Yazarın beğendiğim sözlerinden birkaçı:
"Susuyor olmam, acı çekmediğim anlamına gelmez."
"Hakikat gösterişe gerek duymaz."
"İnsan sayısı kadar yol vardır.Önce yola çıkmak gerek."
"İnsan hep yarındır..."
"İnsan tamamlanmamış bir cümledir."
"Hiçbir şey eskisi gibi olmayacak."
〽
Keyifle okumalar dilerim.
〽
Ve Sen Kuş Olur Gidersin - Tarık TUFAN
125 syf / Profil Kitap
Puanım : 7
"Ve Sen Kuş Olur Gidersin" ile Tarık Tufan'ın edebiyat dünyasına ilk adımımı atmış bulunmaktayım :) Kitap başlarda deneme türünde ilerlerken bir anda kendimi yazarın hayat hikayesini okurken buldum. Böyle ilerlemesi beni mutlu etti, zira ilk bir kaç denemesinde
~Ve sen kuş olur gidersin|Tarık Tufan~
•Tarık Tufan’ın okuduğum dört kitabından en sevdiğim bu. Daha önce okumuş olmama rağmen tekrar okumak istedim. Okurken derin bir sessizliğe gömülüp büyük bir hüzne kapılmamak elde değil.
•Yazarın iç konuşmaları, her okuduğum kitabında beni etkiliyor ve kafamın içinde dramatik bir film başlıyor. Yalnızlığı, depresifliği, arafta kalışları ve pesimist duyguları çok başarılı ifade ettiğini düşünüyorum.
Kitaptan Alıntılar:
•Susuyor olmam, acı çekmediğim anlamına gelmez..
•İnsan hep yarındır..
•Bir oyundaymışım da, ebe beni unutup gitmiş gibi. Yıllarca oyunun kaldığı yerden devam etmesini bekleyen bir çaresizdim. Sobelenmek pahasına ortaya çıkıyordum ve kimseler varlığımı umursamıyordu.
•İnsan canhıraş bir suskunluktur...
•Kendi dünyasının yıkıntılarında mahsur kalmıştı
•En kötüsü de insanın kendisine tahammülünü yitirmesi.
•İnsan kaybettikleriyle insandır
•Giyinmeyi kutsal bir ritüele çevirmek modern zamanların alışkanlığı olsa gerek
•Bazen düşünüyorum da hayatım boyunca söylemeyip de vazgeçtiğim şeyleri söyleseydim ne değişirdi acaba?
•Çatlak duvarlarından içeriye doğru kan sızan bir kalbi taşımanın acısıyla yürüyordum
•Sıradan insanlar zaten birbirini buluyordu hayatın içinde.
•O gülerken salıncaklar gökyüzüne salınıyordu
•Düşünce dünyamda varolanlarla, inandıklarımla, yaptığım iş arasında derin uçurumlar vardı
•Hevesleri, beklentileri, erteledikleri, kursağında kalmış kelimeleri, kaçırılmış bakışları, gizledikleri, bitirilmemiş mektupları, susuşları ve istemsiz veda edişleriyle tamamlanmamış bir cümledir insan.
İnsanın anlam arayışı ve hayata tutunmak temalı pekçok eser okudum. Okuduğum bu ilk Tarık Tufan eseri de özünde bu "mesele" yi ele alıyor. Sorunlu bir aile içinde büyüyen, sevdiklerini çok erken kaybeden bir insana bu dünyaya ait olan "ne" cazip gelebilir? Yaşamına devam edebilecek gücü insan nereden alır? Tüm bunları sorgularken kahramanımızla önce nezarethane, ardından hastane ve tımarhaneye uzanan bir yolculuğa çıkıyoruz. Tam bir dibe vuruş öyküsü... Yazarın kurgusu ve sade ancak içtenlikli dili bu melodramı bizler için zevkle okunur kılıyor. Roman adını Cahit Zarifoğlu'nun bir şiirinden alıyor ve eserde kapitalist dünya düzeninin hastalıklı yan ürünü olan tüketim ve kariyer hırsı inceden inceye, yerinde tespitlerle eleştiriliyor. Bu güzel eser Tarık Tufan'ın bunca okunmasını benim için anlaşılır kılarken diğer eserleriyle ilgili beklentimin oluşmasını sağladı. Buyurun kitaptan birkaç alıntı: ‘’Bir sevgili gittiğinde , ona baktığınız gözlerinizi de alıp gitmiştir.
Bir Sevgili gittiğinde , altında onunla dolaştığınız gökyüzünü de alıp gitmiştir.
Bir kuş , bir sevgili …
İnsan kaybettikleriyle insandır.‘’
"Hüzün ve acı bir annenin gözlerine kadar indiyse onun kat kat fazlasını yaşıyor demektir"
"Susuyor olmam, acı çekmediğim anlamına gelmez."