"Ne yapıyorsun? Hiç doğmamış bir güneşin batışına mı üzülüyorsun? Senin olmayanı kaybetmek niye bu kadar üzdü seni! Şimdiden sonra dönse ne olur? Neyi düzeltebilir artık, beni bunca yıktıktan sonra... Gecikmiş bir güneş ne kadar ısıtabilir ki kalbimi? Neden böyle yaptın Koray? Gitmek için mi geldin? Bir gün köklerinden kopartıp atacağı bir çiçeği neden sular ki insan? Neden geldin?
Bugünü Yaşama Arzusu
#Schopenhauer
*Yazar
#Aldığımız her nefes bizi sürekli etkisi altında olduğumuz ölüme doğru çeker... Nihal olarak zafer ölümün olacaktır, çünkü doğumla birlikte ölüm zaten bizim kaderimiz olmuştur ve avını yutmadan önce onunla yalnızca kısa bir süre için oynar. Bununla birlikte, hayatımıza olabildiğince uzun bir süre için büyük bir ilgi ve
Atatürk
_Bir gün ressamlar Türk'ün simasını kaybederlerse, yıldırımı alıp yapıversinler. Türk budur. Yıldırımdır, kasırgadır, dünyayı aydınlatan güneştir. Bu memleket, dünyanın beklemediği, asla ümit etmediği bir müstesna mevcudiyetin yüksek tecellisine, yüksek sahne oldu. Bu sahne en aşağı 7 bin senelik bir Türk beşiğidir. Bu beşik tabiatın
Ne yapıyorsun? Hiç doğmamış bir güneşin batışına mı üzülüyorsun? Senin olmayanı kaybetmek niye bu kadar üzdü seni ! Şimdiden sonra dönse ne olur? Neyi düzeltebilir artık, beni bunca yıktıktan sonra... Gecikmiş bir güneş ne kadar ısıtabilir ki kalbimi? Neden böyle yaptın? Gitmek için mi geldin? Bir gün köklerinden kopartıp atacağı bir çiçeği neden sular ki insan? Neden geldin? Eskide kalanları unutmak, yenisini de eskitmek için mi?
Ah Koray ahh
"Ne yapıyorsun? Hiç doğmamış bir güneşin batışına mı üzülüyorsun? Senin olmayanı kaybetmek niye bu kadar üzdü seni! Şimdiden sonra dönse ne olur? Neyi düzeltebilir artık, beni bunca yıktıktan sonra... Gecikmiş bir güneş ne kadar ısıtabilir ki kalbimi? Neden böyle yaptın Koray? Gitmek için mi geldin? Bir gün köklerinden kopartıp atacağı bir çiçeği neden sular ki insan? Neden geldin? Eskide kalanlarını unutmak, yenisini de eskitmek için bak tığın bir yüz müydüm senin için? Oysa ben sana korkularımı bile korkmadan sundum, sense gelip oradan vurdun! Ya giderse korkusuydu vurulduğum yanım. Sen gitmekle de kalmadın; beni de ölümün kıyısına fırlattın. Oysa beni yaşamaya sen alıştırmıştın. Halbuki aşk, mutlu olmak adına dibini görmediğim bir uçuruma atlamaktı benim için. Sen bana ne yaptın böyle Koray? Bak sancağı düştü kalbimin.
