İnsanın yalnız kendini düşünerek değil de sevgiyle yaşadığını anladım. Anne çocuklarının neye ihtiyacı olduğunu bilemezdi. Zengin adam da neye ihtiyacı olduğunu bilmiyordu. Hiç kimse akşam olduğunda bir çift çizmeye mi, yoksa cenazesi için bir çift terliğe mi ihtiyacı olduğunu bilemez.
İnsana dönüştüğümde kendime bakabildiğim için hayatta kalmadım, yoldan geçen bir adamın içinde sevgi olduğu için, karısı bana acıdığı ve beni sevdiği için hayatta kaldım. O yetimler kadının kalbindeki sevgi sayesinde hayatta kaldılar. Diğer tüm insanlar da kendilerini düşündükleri için değil, insanda var olan sevgi ve aşk sayesinde yaşıyorlar.
Sayfa 30, 31 - Karbon Kitaplar - Temmuz 2016 1. Basım - Çeviren: Demet Yiğitbaş