"İnsanın yalnız kendini düşünerek değil de sevgiyle yaşadığını anladım. Anne çocuklarının neye ihtiyacı olduğu bilgisine sahip değildi. Zengin adam da neye ihtiyacı olduğunu bilmiyordu. Hiç kimse akşam olduğunda ayağı için bir çift çizmeye mi, yoksa cenazesi için bir çift terliğe mi ihtiyacı olduğunu bilemez."
Sayfa 35Kitabı okudu
SON DANS -1
O eve hiç gitmek istemiyordum. Yine de ayaklarım sürüklüyordu beni. Yol boyunca öylesine değişik duygularla yürüdüm ki. Sanki bir şey olsun, bir şey olsun da beni yolumdan alıkoysun istedim.
Zaten bir süredir kendimi hiç iyi hissetmiyorum. Yorgunum. Hiçbir yere sığamıyorum. Bir boşluktayım sanki. Boğulduğumu, nefes alamadığımı
İnsanın yalnız kendini düşünerek değil de sevgiyle yaşadığını anladım. Anne çocuklarının neye ihtiyacı olduğunu bilmezdi. Zengin adam da neye ihtiyacı olduğunu bilmiyordu. Hiç kimse akşam olduğunda bir çift çizmeye mi, yoksa cenazesi için bir çift terliğe mi ihtiyacı olduğunu bilemez.
Sayfa 35 - Karbon KitaplarKitabı okudu
htiyaçları olduğunun bilgisi bağışlanmadı. Varlıklı bey de gereksiniminin ne olduğunu bilmiyordu. Kimselere, karanlık çöktüğünde, çizme mi, cesedine giydirilecek terliklere mi gereksinimi olduğu açıklanmadı. O günahsız yavrular sağ kaldıysa, annelerinin özeni sonucu değil, onları hiç tanımamasına karşın, merhamet edip sevgi besleyen bir kadın var diyeydi; insanların tümü kendilerini nasıl rahat ettireceklerini düşünerek değil, insanlara verdikleri sevgiyle var kalırlar.
