Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Gönderi Oluştur
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.9
Sabahattin Ali sayıca az fakat etki alanı geniş olan romanları ve hikayelerinin yanında aynı zamanda iyi bir şairdi, hepimizin az çok ünlenen şarkı sözlerinden bildiğimiz gibi. E madem şarkıların sözleri bu kadar hoş geliyor kulağa demek ki bu beyefendi şiiri de gayet tabii iyi yazıyormuş diyerek aldığım bir kitap oldu- bir de şiir edebiyatına girmenin artık zamanı gelmişti. Birçok şiirini beğendim ama ben sanırım aciz bir insan olarak acizliğim ve kirli zihniyetim yüzüme vuruldukça dünyaya getirildiğim varlığı kabullenme yolunda adımlarımı atıyorum. Sabahattin Ali'nin de en çok insan olmakla alâkalı geçirdiği krizler - tahminimce- sonucu yazdığı şiirlerden etkilendim, bir vurulup bir daha ve bir daha okudum, hatta kitap bittikten sonra tekrar bir dönüp baktım. Örnek olması adına en beğendiğim şiir olan Rüzgar şiirinden dört mısrayı buraya bırakmak isterim, kim bilir belki birilerinin de ne kadar aşağılık olduğunu öğrenmeye olan ihtiyacı canlıdır hâlâ.
"Benim kafam acayip bir dimağ taşıyor,
Her dakika insanlardan uzaklaşıyor.
Zaman zaman mağlup olsam bile etime,
İnsan olmak dokunuyor haysiyetime."
Bütün Şiirleri
Şiir bir edebi tür değildir, insanın duygularını dalga dalga dışa vurma şeklidir. Acı, keder, sevinç, isyan ve diğer tüm duygularımızı şiirle ile dışa vurabiliriz.
Yazarın hayatını onu sevenler az çok biliyorlardır. Başına gelenler kötü olaylar hayatının büyük bir kısmını kaplamaktadır. Hakkında çıkan karalamalar, hapishaneye atılması ve öldürülmesi. Ailesinden, dostlarından ve sevdiklerinden ayrı kalmasıyla içinde sürekli var olan hasret duygusu bu naif ruh da öyle bir güze hal alıyor ki, okurken insanın hüzünlenmemesi elde değil.
Hayatındaki hissettiği her duyguyu şiirde dile getiren Sabahattin Ali, insanın naif ruhta nefreti ve öfkeyi nasıl yumuşatacağını şiirleriyle çok muazzam bir şekilde sergilemiştir. Hapishane Şarkısı adıyla yazılan şiirleri bu noktayı tam olarak temsil eden şiirleridir.
Konusu ne olursa olsun şiirlerine baktığımız zaman şair bütün huzuru ve kurtuluşu doğada bulmuş. Natüralizm akımı şiirlerinde şiddetle hissediliyor. Dağlar ve Rüzgar adlı şiirleri onun ne kadar doğayı seven ve insanlardan kaçmak için tek yerin doğa olduğunu düşündüğünü gösteriyor.
Yalnızlık arayışı zaten bu doğa sevgisine itiyor kendisini, baktığımız zaman bir şiirinde ise "İnsan olmak dokunuyor haysiyetime" diyerek kötü insanlardan kaçma çabasını bize göstermiş oluyor.
Sabahattin Ali'yi okumak için az bir vicdana sahip olmak gerekiyor, bütün malzeme bundan ibaret. Eğer bu malzeme yok ise zaten taşlamış bir vicdanı hiçbir şey yumuşatamaz. Bunun en büyük kanıtı bu güzel yazarımızı katleden vicdansız insanlardır...
youtube.com/watch?v=IOd4Bhd...
Kelimeleriyle yaşayan, içinde ne varsa onu dışarıya kelimeleriyle sızdıran bir hayatın bütününe matuf renkleri, demleri, dönemleri ve o dört mevsimi içeren seyri yaşamak için dolu bir yolculuk.
Bu kitabı Sabahattin Ali okumalarımda en sona bıraktım, bitirdikten sonra doğru bir karar olduğunu