Kaderin zorluğu, karışık oluşundadır. Hayatsa basitliğinden dolayı güç.
Yüklendiğim ve büyüklüğü ile kalbim arasında artık hiçbir orantı bulunmayan yalnızlık.
Başkalarının zamanı da, onlar bilmeseler bile, saniye saniye geçip gitmiyor muydu ?
En iyisi yüksek sesle, "Geçti, yok bir şey !" demek.
Tekrar: "Geçti, yok bir şey !"
Ama neye yarar ?..